این شد که تصمیم گرفتم در یک مطلب به صورت یکجا نظرم رو درباره اعمال زیبایی و آرایشی نسبتا دائمی بنویسم. ممکنه با من موافق یا مخالف باشید. ممکنه به نظرتون منطقی یا بی منطق بیاد. من نظر شخصی خودم رو می نویسم. تصمیم با شما است.

یه چیز دیگه هم بگم، ممکنه مجموعه همه اعمال زیبایی و آرایشی برای همه لازم نباشه، یا همه بودجه اش رو نداشته باشند یا خلاصه نشه. الان اگر نمی تونین کارهایی که می گم رو بکنین، یا اگر کارهایی که می گم نکنین رو قبلا کرده این، عزا نگیرین ها. اصلا ممکنه شما از گروه آدمهایی باشین که دوست ندارند در ظاهرشون تغییر ایجاد کنن. یا خانواده تون مانع بشین که این تغییرات رو در ظاهر خودتون بدین. من اصلا قصد تبلیغ ندارم. برای اون کسی که می خواد یه کارهایی بکنه ولی نمی دونه چی، این فقط یه لیسته، جهت اطلاع و برنامه ریزی و دوری از اونهایی که ناجورن!

از نوک سر شروع می کنم و می رم به سمت پا!

رنگ مو، هایلایت، مش: من موافق نیستم که در سنین پایین موها رنگ بشه و طرفدار حفظ رنگ طبیعی مو و ابرو هستم تا زمانی که موها سفید بشه و نیاز به پوشوندنش داشته باشین. اگر خییییلی دوست دارین موهاتونو رنگ کنین، توصیه من تغییر 1-2 درجه ایه. درباره اش مطلب مفصلی نوشته ام قبلا.

اکستنشن مو: من که هرچی اکستنشن از نزدیک دیده ام جنس بد و تابلویی داشته و نوکش هم تیز و بی ریخت بوده. زیبایی مو در لَختی، سنگینی و حالت طبیعیشه. برای همین به جز افرادی که وحشتناک موهای کم پشتی دارند اصلا اکشتنشن مو رو توصیه نمی کنم. قبلا هم گفته ام. هم خیلی گرونه، هم در عرض 2-3 هفته کلافه تون می کنه و می رین دوباره مبلغ زیادی پرداخت می کنین و درش میارین.

صافی دائم، کراتینه، صافی ژاپنی: برای اون دوستانی که موهاشون خیلی وز و پف داره و همیشه مشغول صاف کردنش و زدن محصولات مختلف به موهاشون هستند، گزینه خوبیه.

تتوی ابرو: من خودم این کار رو نکرده ام و به کسانی که ابروی خوش فرمی دارند توصیه نمی کنم. اگر ابروهاتون وحشتناک خالی یا بدشکله، تتوی هاشور یا میکروپیگمنتیشن می تونید انجام بدین. اما اجازه ندین ابروهاتون رو زیاد بالا ببره، شکلش رو طوری کنه که دم ابرو صاف یا رو به بالا باشه، یا رنگش خیلی پررنگ باشه.

اکستنشن مژه: به 90 درصد خانومها توصیه نمی کنم. معمولا هر کی من می بینم بعد از مدتی خسته می شه. بعد هم با داشتن اکستنشن مژه برای آرایش چشم محدودیت هایی پیدا می کنید. سالی یک بار در شرایط خاص مژه مصنوعی چرا، ولی کاشت یا اکستنشن مژه، نه.

تتوی خط چشم و لب: تتو به خصوص در نواحی حساس مثل چشم و لب وححححححشتناااااک درد داره. توصیه نمی کنم. کلا هم خوشم نمیاد یه خط دائم روی صورت آدم باشه. حتی در حال بی آرایش. خط چشم و لب در کنار مکملهای دیگه آرایشی خوبه، تنهاش قشنگ نیست.

جراحی پلک: این جراحی رو به سنین زیر 45-50 توصیه نمی کنم. جراحی سرپایی و ساده اما دردناکیه و عوارضی داره که تا واقعا پوستتون پیر نشده دلیلی نداره تحمل کنید.

لنز رنگی: من مخالف استفاده از لنز رنگی هستم. حس می کنم با این کار آدم به خودش توهین می کنه. اکثر کارهای زیبایی مورد تایید من برای رفع یک ایراد هستند. اما آیا رنگ چشم قهوه ای یا مشکی یک ایراده؟

جراحی بینی: به نظرم در اعتماد به نفس نقش خییلی مهمی داره. بنابراین اگر بینی تون عیب و ایراد جدی مثل قوز یا سر خیلی پهن و اینها داره، حتما جراحی کنید ولی به دنبال دکترهایی باشید که طبیعی جراحی می کنند. بینی های خیلی باریک و عروسکی هم شکل طبیعی و مادرزادی ندارند و هم از مد می افتند.

تزریق به لب، پروتز لب: با پروتز لب موافق نیستم چون غیر طبیعیه اما از دهه 30 زندگی به بعد با تزریق ملایم ژل به لب موافقم چون در این سن لبها شروع به جمع شدن می کنه. تزریق ژل می تونه حجم طبیعی رو به لبها برگردونه.

تزریق بوتاکس: بسته به مدل ژنتیکی تون از 30-35 سال به بالا وقتی چین های ریز شروع می کنند توی صورتتون پیدا شدن، میزان کم و طبیعی تزریق بوتاکس رو پیش پزشک متخصص پوست توصیه می کنم.

پروت*ز سینه، لیفت سینه، کوچک و بزرگ کردن سینه ها: جراحی سینه ها یه جراحی خیلی خیلی سخت، سنگین و گرونه و فقط به افرادی توصیه می کنم واقعا موردشون خیلی حاده. پروتز و بزرگ کردن سینه ها برای کسانی که واااااقعا سینه های کوچیکی دارند و از این موضوع رنج می برن و در عذاب دائمی هستند. لیفت یا بالاکشیدن سینه ها برای خانمهایی که چند بچه شیر داده اند و بافت سینه شون تحلیل رفته و افتادگی پیدا کرده و کوچک کردن سینه ها برای خانمهایی که از حجم بالاتنه در رنج و عذاب هستند، چاق به نظر میان و هیکلشون جوانی و شادابی لازم رو به واسطه بالاتنه حجیم و افتاده نداره. به جز این دسته افراد من جراحی های زیبایی سینه رو فقط به خاطر سلیقه و علاقه و این حرفها توصیه نمی کنم. در ضمن به جز بزرگ کردن سینه که جای عملش کوچیک و مخفیه، بقیه این جراحی ها جای عمل خیلی وسیع و تابلویی داره که هیچ وقت حالت طبیعی نمی گیره. فقط اگر مجبووووورین انجام بدین.

تامی تاک، جراحی زیبایی شکم: این جراحی هم فوق العاده سنگینه و یه جای عمل خیلی بزرگ از این سر شکم تا اون سر شکم باقی می گذاره (البته اون پایین ها). فقط اگر همه زایمانهاتون رو کرده این و قصد بچه دار شدن ندارین، یکی دو سال از آخرین زایمانتون گذشته و شکمتون جمع و جور نشده، بارداری چند قلو داشتین و عضلات و پوست شکمتون افتاده شده، این کار رو انجام بدین. سلیقه ای و آخه یه کم شکم دارم و اینها نه.

لیپوساکشن، لیپولیز و...: کلا این کارهای حذف و جذب و ریمووال چربی رو توصیه نمی کنم. هم برگشت پذیره، هم ممکنه موضعش آب بیاره و هم کلا پر ریسکه. در مجموع هم اگر رژیم دقیق و ورزش نداشته باشید چند ماه بعد بر می گردین سر خونه اولتون.

جراحی های زیباسازی اندام های تناس*لی: اگر زایمان طبیعی داشته این، حتما این جراحی رو انجام بدین. مگر اینکه موقع زایمان بخیه های خیلی خوب و تر و تمیزی توسط پزشک براتون زده باشن.

لیزر موهای زائد بدن: بسیار خوب و موثره. اگر می تونین هزینه اش رو بپردازین حتما انجام بدین. به خصوص برای نواحی از بدن که پوست روشن ولی موهای ضخیم و تیره دارن جواب می ده.

کاشت و اکستنشن ناخن: توصیه نمی کنم مگر به خانمهایی که ناخنهای دست خودشون واقعا بی جونه، کج و معوج درمیاد، همه اش می شکنه و بلند نمی شه یا اونهایی که بستر ناخنهاشون کوتاه و پهنه و نانخهاشون قشنگ بلند نمی شه. برای پا کلا توصیه نمی کنم.

الان دیگه چیزی به ذهنم نمی رسه!