سلام دوباره به دوستان عزیزم. اون‌هایی که کلی لطف داشتنن و سایت رو مرتب چک می‌کردن، متوجه تغییرات و مدتی تعطیل بودن وبسایت چی نپوشیم؟ شدن. واقعیتش، مدتهای طولانی بود که من به جز شرایط کمبود وقت و مشغله، از لحاظ تکنیکال هم قادر به بروزرسانی سایت نبودم و بستری که سایت روش ساخته شده بود، قدیمی و غیر قابل استفاده شده بود. همینجوری هر سال هزینه هوستینگ و دامین می‌دادم در حالیکه سایت غیر قابل استفاده افتاده بود. خلاصه که تصمیم ترسناک و نهایی این رو گرفتم که سایت رو بکوبم و بر بستر مدرن‌تری از نو بسازم. فرایند کامل شدن این تغییر زمانبره چون همون طور که می‌دونین فرصت من خیلی کمه. اما خوب در نهایت شروعش کردم و خواستم بالا اومدن سایت رو با این مطلب نوستالژیک که در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۲ نوشته شده و اولین مطلب این سایته، شروع کنم. توی این فاصله ۱۱ ساله، فضای مجازی پر شده از مطالب مد و استایل، استایلیست‌ها و بلاگرها و مدل‌ها و خلاصه هر “ننه قمری”! الان متخصص مد و استایله! اما، به نظر من ، و البته تویی که اینجا رو داری می‌خونی، این سایت متفاوته. بعدا مفصل‌تر در این مورد خواهم نوشت. حالا بریم که اصل مطلب رو بخونیم!
– یک شلوار جین آبی تیره (اگر پاهاتون چاق هست مطلقا بدون سنگ شور) یکی دو سانت از قدتون بلند تر که بشه هم با کفش تخت پوشید هم پاشنه معمولی. پایینش کمی دمپا. اصولا چه چاق باشید چه لاغر و چه بلند و چه کوتاه شلوار دمپا پاها رو خوش فرم تر می کنه و مشکل هیکل رو تا حد زیادی می پوشونه.
تن خور بالای شلوار بسیار مهمه. اولا که شلوار از پشت باید به باسنتون بچسبه و اگه آویزون و جدا می ایسته اصلا برشش مناسب هیکل شما نیست. ثانیا که کمر شلوار نه باید از شما آوزیون بشه و نه باید جوری تو گوشت کمرتون فرو بره که بالاش دوتا دسته قلمبه گوشت بزنه بیرون. اگر این طور می شه سایز بزرگتر رو امتحان کنید. گشادی پاچه بهتر از تنگی کمر هست. اگر پهلوهاتون از بالای شلوار بزنه بیرون ، دیگه هر بلوزی رو نمی شه پوشید و به نظر چاق میاین و کل هدفمون نابود می شه. فاق شلوار نه باید خیلی بلند باشه جوریکه شکمتون کامل بره توش و نه کوتاه جوری که بالای خط باسنتون در حالت نشسته یا چمباتمه دیده بشه. پس حتما تو اتاق پرو پشت به آینه یه بشین پاشو بکنید. فقط شلوار پاره نشه.
نکته دیگه اینکه شلوار جین به خصوص جنس خوب کمی (و فقط کمی) جا باز می کنه. پس جوری انتخاب کنین که بعد از چند بار پوشیدن ازتون آویزون نشه و اون قدر هم تنگ نگیرین به امید اینکه بالاخره جا باز می کنه!!!
توصیه من اینه که این شلوار رو ساده بگیرین یعنی سنگ و منگ و میخ و سیخ و… نداشته باشه ، اصلا کار شده نباشه. بدون تزیین و ساده. در این صورت می تونین این شلوار رو هم زیر مانتو بپوشید برید دانشگاه و سوپر و… هم اگه تمیز نگه دارید می تونید بپوشید برید خونه دوستتون…و با همه چیز ست می شه.
رنگ این شلوار رو دقت کنید نگفتم سورمه ای. بلکه گفتم آبی تیره. یعنی رنگ اصلی جین که کمی هم به طوسی می زنه ، اما تیره تر.
اگر باسنتون بزرگه سعی کنید پشت شلوار جیب نداشته باشه یا اصلا یا ساده ساده و تخت باشه جیبش. اگر لاغر هستید و باسنتون تخته ، می تونید جیب شلوغ یا در دار یا دکمه دار یگیرید یا می تونید مدلی بگیرید که روی باسنش سنگ شور داشته باشه.
در مورد شلوار جین، اصل اینه که سنگ شور (یا همون روشنی یا سفیدی بعضی نقاط جین) همون نقطه از بدن رو بزرگ جلوه می ده. پس اگه نمی خواین رون هاتون چاق نشون داده بشه بدون سنگشور یا اگه رونهاتون لاغره و بد هم نیست کمی تپل به نظر بیاد با سنگ شور روی ران بگیرید.
برای این شلوار جین به نظر من از فروشگاههایی که کارشون فقط شلوار جین یه خصوص از نوع اسپرت هست خرید کنید ، نه بوتیک و… و خیلی ارزون یا خیلی گرون نخرید. حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ تومن باید باشه اون نوعی که مد نظر منه. (قیمت سال ۹۲!!!)
من خودم معمولا از بوسینی ، لی وایز یا جیوردانو می خرم. جنس خوب هم می خرم که برام حدود یک سال و نیم تا دوسال هر روز کار می کنه. (یادتون باشه که هدفمون اینه که مد لحظه رو فراموش کنیم و لباسی بپوشیم که ما رو زیبا و خوش هیکل نشون بده و مدلش دو روزه از مد نره.) راستی اگر جایی سفر می کنید که فروشگاه مارکس اند سپنسر هست ، حتما و صد در صد ازش شلوار بخرید. جین و غیر جین.