در یک کلام که بخوام بگم، Dress Code یا عرف پوشش مورد قبول در مجالس عزا اصولا رسمی، بدون جلب توجه و بدون آراستگی بیش از حده. حالا توضیح می دم یعنی چی.
اولا، رسمی، یعنی مثلا شلوار جین و کفش ورزشی برای مجالس عزا قابل قبول نیست. تیپ لباسمون توی این مجالس باید به سمت تیپ زنانه بره. اما... نکته دوم رو چرا گفتم؟ چرا بدون جلب توجه؟ این یعنی اینکه با اینکه رسمی می پوشیم، پاشنه 12 سانتی نپوشیم و گرمب گرمب وسط مجلس راه بریم و توجه رو به خودمون جلب کنیم.
بدون آراستگی بیش از حد رو فکر می کنم همه می دونین چی می گم. ببینید اصولا دو نوع عرف در مجالس عزا وجود داره، مردم کلا این دو دسته اند و در این زمینه آشتی پذیر هم نیستند. یه گروهی اصولا آرایش و آراستگی رو در مجلس عزا بسیار بد و زشت می دونند و رسمشون هم اینه که حتی ابروها رو تا چهلم بر ندارند و مردها ریش بذارند و غیره. یه گروهی هم آرایش ملایم و آراستگی عمومی و پیرایش ابرو و صورت رو عیب نمی دونند. اما... چیزی که مهمه اینه که هیچ کدوم از این دو گروه، آرایش غلیظ، لاک پر رنگ، رژ پر رنگ، موی شینیون شده طبقه طبقه و... رو محترمانه نمی دونن.
ببینید من شخصا یه فلسفه ای دارم. براتون توضیح می دم ببینید شما با من موافق هستین یا نه. من می گم، آرایش و آراستگی معقول و خیلی ملایم در مجلس عزا اشکالی نداره، به این دلیل: اگر شما خدای نکرده دور از جونتون صاحب عزا باشید، اونقدررررر این فقدان براتون ناگوار خواهد بود که به آرایش و لباس فکر که نمی کنید هیچی، دور از جونتون آب و غذا هم برای مدتی از یادتون می ره. درسته؟ پس این از صاحبان اصلی عزا. اما اگر نسبتتون اونقدر دوره، که اولویت ذهنی تون میاد روی آراستگی و لباس، بنابراین واقعیت اینه که شما خیلی عزادار و داغدار نیستید و بیشتر برای ادای احترام به خانواده داغدار اونجا می رین. خانواده ای که عزیزش رو از دست داده. بنابراین مرتب باشید، اما حتما و حتما خودتون رو جای اونها بگذارید. اگر زبونم لال عزیز شما از دست رفته بود، آیا اگر دختر خاله تون با سایه چشم آبی می اومد توی مجلس، جدا از همه رسوم، دلتون نمی شکست؟؟؟
پس لطفا جوری بپوشید و جوری آرایش کنید که ساده در عین حال مرتب باشه. نمی گم زشت و شلخته باشید، خیر. اما ملایم آرایش کنید. این مطلب در مورد مجالس عزاداری مذهبی هم هست. فکر کنید فامیل یا دوست نزدیکتون صاحب عزا است. مرتب و آراسته اما بدون جلب توجه حضور پیدا کنید.
خوب دوستان، اول درباره مجالس عزایی بگم که مختلط یا در محلهای عمومیه و خلاصه باید توش با حجاب حضور پیدا کرد. در این مجالس اگر چادری هستید که چادر تر و تمیز و نویی سرتون کنید. مگر اینکه قرار باشه در بهشت زهرا حضور پیدا کنید که در این صورت، چادری سر کنید که اگر خاکی و گلی شد، دلتون نسوزه. برای دوستان دیگه، یک مانتوی مشکی ساده و نسبتا رسمی با قد مناسب و نه خیلی کوتاه (مثلا تا زانو) با یک روسری یا شال که می تونه خطوط رنگی، مثلا طلایی یا نقره ای محو داشته باشه، شلوار راسته نه خیلی تنگ و نه خیلی گشاد با یک کفش خانمانه با پاشنه یا لژ مناسب 3-5 سانتی یک گزینه خوبه. رول دئودورانت و عطر ملایم و خنکی بزنید که باعث سردرد دیگران نشه.
در مجالس عزایی که می شه با لباس حضور پیدا کرد، هم بلوز و شلوار گزینه خوبیه، هم دامن و هم پیراهن. خوب البته همه مشکی. یکی از گزینه هایی که من خیلی مناسب می دونم، لباسهای گیپور یا دانتله که زیرش هم آستر داره. این لباسها هم شیک و کلاسیک هستند و هم اینکه یه تیکه و یه تیغ مشکی نیستند. مثلا یک پیراهن دانتل ساده تا زانو با جواب شلواری و کفش ساده مشکی به نظرم ترکیب قشنگیه. طبیعتا بلوز و شلوار آهاردار راسته یا کمی دمپا هم کاملا مناسبه.
گفتم جوراب شلواری، یادم افتاد بگم یه چیز مهم در مجالس عزاداری اینه که بر*هن*گی بسیار بده و نامناسبه. یعنی یقه زیادی باز نپوشید. دامن های کوتاه رو حتما با جوراب شلوار مشکی بپوشید. آستین ها رو سه ربع یا بلند بگیرید. کلا پوست زیاد بیرون نندازید!
موها رو می تونید باز یا جمع کنید، اما تو رو خدا شینیون چند طبقه نکنید، زشته. براشینگ مرتب کنید یا دم اسبی های مرتب و مناسب. یک نکته جالب رو هم بگم. یه رسم شیکی هست که خانمهایی که موهای خیلی روشن دارند در مجالس عزا موهاشون رو با یه روسری یا شال توری می پوشونند. برای همین توی فیلم های خارجی زیاد می بینید که زنهای عزادار یا کلاه سرشونه یا شال و روسری. اگر موهاتون خیلی بلوند و بوره، می تونید برای احترام هر چه بیشتر به صاحب عزا موهاتون رو اینطوری با یه شال خیلی نازک حریر یا تور بپوشونید.
چند تا نکته رفتاری هم با اجازه بگم:
شاید شما دوست یا دخترخاله تون رو بعد از چند ماه در این مجلس دیده باشید، اما به خدا زشته حرف زدن با صدای بلند، پچ پچ مداوم، هرو کر و صدای بلند خنده، ابراز خوشحالی و سر و صدا، بلند حرف زدن، و به هر شکل بی توجهی و شلوغ کردن. وقتی یک انسان زندگی اش رو از دست می ده، آیا شایسته نیم ساعت سکوت شما نیست؟
یک نکته هم برای صاحب عزا که ایشالا هیج وقت هیچ کدوم از ما نباشیم: شاید گاهی در مجلس عزا افرادی رو ببینید که زیاد آرایش کرده اند، بد لباس پوشیده اند و متاسفانه متوجه غم و درد شما نیستند. کارشون خیلی خیلی خیلی زشته، اما شما ببخشید و بگذرید. وقتی دلتون پر از درده، آدمهای نادان اشتباهات زیادی مرتکب می شن که ممکنه عذابتون بده، بگذرید. ببخشید. فراموش کنید. بگذارید به حساب نادانی و خامی اون فرد.
نکته آخر اینکه، آرزو می کنم غم و درد و از دست دادن عزیزان از همه شما دوستان دور باشه، اما همیشه سعی کنید خودتون رو یک لحظه جای صاحب عزا بگذارید و اون جوری که دلتون نمی شکست مردم در عزای عزیزان شما شرکت کنند حضور پیدا کنید. مجلس عزا سالن مد نیست. یه جاییه که یه طفلکی پدرش، برادرش، مادر، همسرش و.... رو از دست داده. جمع می شیم چون یه نفر خیلی خیلی گناه داره. مهربون و دلسوز حضور پیدا کنیم.
دیدگاهها