با هم درباره پیراستگی و آرایش، تمیزی و پاکیزگی صحبت کردیم. امروز می خوام درباره لایه عمیق تری از کلاس باهاتون صحبت کنم: باکلاس بودن در رفتار.

از نشانه های باکلاسی در رفتار اینه که به آدمهای دیگه احترام بذاریم. یعنی چی؟ منظورم از احترام کلمه های قلمبه و سملبه و دوم شخص جمع نیست، بلکه احترام یعنی وقتی مسئولیتی رو به عهده می گیرید، چه در کار، چه در تحصیل و چه یه مسئولیت معمولی مثل بیدار کردن خواهرتون برای فلان فیلم، اون مسئولیت رو حتما انجام بدین. برای اعتماد مردم به شما و قولتون احترام قائل باشین. «پیچوندن» دیگران هنر نیست. یه خانم باکلاس یا یه کاری رو به عهده نمی گیره و مودبانه از پذیرفتنش عذرخواهی می کنه، یا اگر به عهده می گیره اون رو به موقع، کامل و با انگیزه انجام می ده. اگر یک درصد موفق به انجام کاری که به شما سپرده می شه نشدید، صمیمانه عذرخواهی بکنید و اولین زمانی که برای اتمام اون کار آمادگی دارید رو اعلام کنید. اگر با کسی قرار دارید و نمی تونید به موقع برسید، هرچه زودتر خبر بدین. برای وقت و انرژی دیگران احترام قائل باشید. کلا خیلی بهتره که آدم خوش قول و موقع شناس باشه، ولی اگر هم دارید دیر می رسین، لااقل هرچه سریع تر خبر بدین. اگر کاری رو کنسل می کنین، در زودترین موقعی که می تونین و با عذرخواهی و اعلام اینکه چه طور و کی جبران خواهید کرد کنسلی رو خبر بدین. حواستون رو خوب جمع کنین که این کنسلی از طرف شما چه جور خسارت مالی ممکنه برای طرف مقابل به همراه داشته باشه و حتما سعی کنین اون رو جبران کنین.

یه خانم باکلاس، به احساسات آدمهای دیگه اهمیت می ده. منظورم از اهمیت دادن قربون صدقه های الکی و فقط برای دوستان نیست. منظورم این نیست که به هر کسی رسیدید کلمات با ارزشِ سابق و بی معنا و بی ارزشِ امروزیِ «عشقم» و «گلم» رو بهش پرتاب کنید، منظورم اینه که به اطرافیانتون، همکارها و همکلاسی ها تون، اعضای خانواده، متصدی سوپری که هر روز ازشون خرید می کنین، چه غریبه چه آشنا اهمیت بدین. با همه مودب باشین، اسم افراد رو یاد بگیرین. به افراد جمله های خاص و شخصی بگین. چیزی بگین که متوجهشون کنه اونها رو به عنوان یه آدم خاص می شناسین و فقط براتون یک چهره از صد چهره ای که در طول روز می بینین نیستن. اگر کسی قیافه اش درهمه، با یک مسج، ایمیل یا یک جمله با صدای یواش ازش بپرسین که چیزی شده و آیا می تونین بهش کمک کنین یا نه، و اگر گفت نه، بهش بگین که شما به فکرش هستین و اگر دوست داشت می تونه مشکلش رو مطرح کنه و تنهاش بذارین. خیلی وقتها فقط برای افراد مهمه بدونن یکی دید، یکی فهمید و برای یکی مهم هستند.

محترم و قدرشناس باشین. توی تعارف جوری غرق نشین که احساسات آدمها زیر پا گذاشته بشه. مثلا یکی از اطرافیان من هست که وقتی براش کادو می بریم، واقعا رفتار زننده ای نشون می ده. با اینکه مشخصه مثلا روش تشکر کردنش اینه و داره می گه مثلا راضی نبودم شما توی خرج و زحمت بیفتید، چنان می گه «این چیه برای من آوردین؟ اصلا نمی گیرم. خودتون ببرین استفاده کنین.» که دلت می خواد همون موقع کادو رو پرت کنی توی صورتش و بری (اما چون باکلاسی فقط لبخند ملیح می زنی و تحمل می کنی!) لطفا توجه کنین که حرف شما از روی تعارف چه معنای واقعی می تونه داشته باشه و ممکنه دل طرف مقابل رو بشکنه. وقتی کسی براتون زحمت رو کشیده و هزینه رو انجام داده دیگه وقت چک و چونه درباره گرفتن کادو نیست. وقت تشکر عمیق و صمیمانه و لبخند و خوشحال کردن اون شخصه. یه خانومی بود خیلی سال پیش از همکارهای من که می کشتی اش، قبل از تو از در رد نمی شد. ای بابا! دیگران رو با تعارف نکشید. یک کلمه تعارف مودبانه اگر اون شخص ازتون بزرگتره دم در کافیه. دیگه نباید کار به قتل و آبروریزی بکشه که! یه خانم باکلاس می دونه و می فهمه که کِی تعارف داره بیش از حد و غیر قابل تحمل می شه و باید جلوش رو گرفت. یه بفرمایید زدین؟ طرف گفت نه شما بفرمایید؟ خوب برین تو و همزمان بگین ببخشید! والسلام!

بعضی از دخترها فکر می کنن با استفاده از کلمات رکیک و فحشهای ناجور می تونن خودشون رو کول و باحال جلوه بدن و پسرها رو جذب خودشون کنن. به نظر من این اصلا باکلاس نیست و خیلی هم چیپه. اگر می خواین مثل یک خانم باکلاس و با وقار باهاتون رفتار بشه، هیچ وقت در مقابل آقایون حتی همسر و برادرتون نباید کلمات رکیک و ناجور به زبون بیارین و اگر آقایون یا خانومهای دیگه در حضور شما حرف های ناجور می زنن، با لبخندهای معنا دار، پایین انداختن چشمهاتون و جلب کردن حواستون به چیزهای دیگه نشون بدین که در حضور شما این حرفها پسندیده نیست. یعضی از فحش ها، اسم بعضی از اعضای بدن و بعضی از کارها هیچ وقت نباید از زبون یک خانم، به خصوص در مقابل و در تیررس گوشهای یک آقا به زبون بیاد. حتی پیش دوست های دخترتون هم به معنای واقعی کلمه سعی کنید عفت کلام داشته باشید. البته می دونم که گاهی خیلی لوسه ولی حتی اگر کلمه ای رو به کار بردید، اون رو با صدای یواش و با عذرخواهی بگین. با این رفتارتون به بقیه نشون خواهید داد که شما رفتارهای ناجور، برخوردهای نامناسب و توهین رو نمی پذیرید و کسی باید بهتون نزدیک بشه که اون هم با کلاس باشه.

یک دخترخانم باکلاس مستقله. مستقل از همه نظر. یعنی از نظر مالی تا حدی می تونه خودش رو تامین کنه، از نظر احساسی می تونه تقریبا همیشه بدون کمک دیگران از پس مشکلاتش بر بیاد. برای خودش، جسمش و روحش احترام قائله و برای رفتار دیگران با خودش حد و حدودی تعیین می کنه و پاگذاشتن فراتر از اون حد و تجاوز به حریم شخصی اش رو حتی برای دوست وخواهرش هم مجاز نمی دونه. یعنی اگر کسی بهش توهین کرد یا اون رو تحقیر کرد و این یک رفتار همیشگی و عامدانه از طرف اون شخص بود، مودبانه و بدون دعوا اون شخص رو کنار می ذاره و معاشرتش رو به حداقل می رسونه. یه خانم باکلاس همیشه احساسات و عواطفش درحال پخش توی بلندگو نیست. نمی گم حرف نزنید و چیز تعریف نکنید، اما خودساخته و مستقل باشید و برای خودتون حریم خصوصی قائل باشید. خانومی که همیشه در حال گریه و آه و ناله یا ابراز شادی شدید و بی دلیله باکلاس نیست.

یه خانوم باکلاس مودبه، کتاب خونده و دنیا دیده است (در حد امکان)، خودش رو به وسیله هزاران ابزار ارتباط جمعی که الان در دسترس هست با فرهنگ های مختلف، کشورهای مختلف، آداب و رسوم مختلف در جاهای مختلف دنیا اشنا می کنه و افقهای ذهنی اش رو هی فشار می ده واز دو طرف بازتر و بازتر می کنه و نمی ذاره افق ذهنی اش به خواهرشوهر و جاری و همسایه و خاله خانباجی محدود بشه. کتاب، کتاب، کتاب... فیلم، فیلم، فیلم... با موضوع های مختلف. آثار ادبی و هنری دنیا، آثار تاریخی، نمادهای فرهنگی... یه خانوم باکلاس چیز زیاد دیده و خونده برای همین اکثر اوقات حرف عاقلانه و مطلعانه ای در زمینه های مختلف داره که بزنه. یه جورهایی در هر مجلسی می تونه بدرخشه.

یکی از نشانه های دیگه باکلاس بودن، اینه که از باکلاس بودنتون حرف نزنین! این خیلی عادت بدیه و واقعا زشته که پولتون، درآمدتون یا درآمد همسرتون، وسایل گرون قیمتتون و یا چیزهایی از این دست رو به رخ دیگران بکشین. من نمی گم آدم باید این چیزها رو قایم کنه. به هر حال کسی که نون حلال به دست میاره حق داره از اون در جهت رفاه خودش استفاده کنه، اما خودتون می دونین چه جور صحبتهایی رو می گم. وقتی به رخ کشیدن میاد وسط، انسانیت و محترم بودن شما می ره زیر سوال. اگر فلان گوشی دستتون بود و کسی دید و سوال کرد، شما هم خیلی راحت درباره اش صحبت کنین، اما اگر خودتون عامدانه رفتین گوشی رو گذاشتین وسط میز و هی جا به جاش کردین، بدونین که این کار یه لیدی باکلاس نیست. هم مطرح کردن مسائل پولی محترمانه نیست و هم سوال کردن درباره درآمد دیگران، چه مستقیم و چه غیر مستقیم. تازه غیر مستقیمش خیلی هم زشت تره چون دارین به شعور طرف مقابل هم توهین می کنین که مثلا نمی فهمه شما چی گفتین!

یک چیزی که خیلی بی کلاسه اینه که بی دلیل و درجایی که مسئول این کار نیستیم ضعف ها، نقایص و کمبودهای دیگران رو به رخشون بکشیم و به زبون بیاریم. فرق یک خانوم باکلاس با یه خانوم بی کلاس در اینه که یک خانوم باکلاس وقتی می بینه شما چاق شده اید، یا پوستتون بد شده، یا لباستون کهنه است، این رو به زبون نمیاره. وقتی می بینه استطاعت مالی تون به اندازه اون نیست، یه عیب غیر قابل اصلاح یا قابل اصلاح اما نامربوط به اون دارین، به روتون نمیاره. چه با شوخی، چه با مسخره بازی. یه خانوم باکلاس نه از خودش تعریف می کنه و نه شما رو می کوبه. نه از خصلت های خوبش، اموالش، اندوخته های مادی یا معنوی اش، و نه از هیچ چیز دیگه اش برای دیگران بی دلیل و بی مناسبت تعریف نمی کنه و اگر تعریف کنه در حداقل لازم اون رو مطرح می کنه. یه خانوم باکلاس هیچ وقت درباره کمبودها و نداشته های دیگران، روابط خانوادگی، درآمد و مشکلات زناشویی دیگران کنجکاوی یا سوال نمی کنه.

بازهم ادامه دارد....