ما در هند چی بپوشیم؟

جالبه بدونین طبق تحقیقاتی که من قبل از رفتن به هند درباره لباس مناسب کردم، اصولا هندی ها لخت بودن پا به جز مچ به پایین رو بسیار بد می دونن. یعنی هم زنها و مردهای خودشون هم توریست ها اکثرا شلوار یا دامن بلند می پوشن. کوتاه ترین لباسی که بتونین اونجا بپوشین در حد یک شلوار برمودا تا پایینهای ساقه. اصولا دیده شدن زانو خیلی شنیع محسوب می شه. (البته نه اینکه هیچ کس نپوشه!) پس شما به عنوان یک توریست، اگر حجاب دارین می تونین راحت مانتو شلوار و شال بپوشین و حتی از روز دوم یک سلوار کامیز بخرین و از تجربه پوشین لباس هندی پوشیده لذت ببرین. اگر حجاب ندارین، توصیه من تی شرت و شلوار برمودا یا بلوز آستین کوتاه و دامن بلنده. البته فصلی که ما رفتیم داشت خیلی گرم می شد و روزها به 40 درجه می رسید.

لباسهای نخی گشاد و سفید رنگ خیلی کمک می کنه. روزهایی که گشت شهری دارین و توی آفتاب ممکنه چند ساعت پیاده روی کنین، ناچارا باید تاپ بپوشین وگرنه شاید گرما زده بشین. ولی عصر و غروب و توی شهر خارج از نقاط توریسی و مکانهای تاریخی یادتون باشه لباستون شونه و زانوتون رو بپوشونه بهتره. اگر هم تاپ می پوشین تاپ پوشیده و بلند با بند پهن و کمی گشاد بپوشین. آقایون هم تی شرت یا پیراهن آستین کوتاه گشاد رنگ روشن نخی با شلوار یا شلوارکِ زیر زانو می تونن بپوشن. برای سفر به هند حتما چند تا کلاه آفتابی یا کَپ ست با لباسها یا کیف و کفشتون ببرین. عینک آفتابی و کرم ضدآفتاب هم خیلی خیلی واجبه.

از هند چی بخریم؟

هنرهای دستی هند فوق العاده زیبا است. از پارچه های بی نظیر ساری که واقعا آدم رو جذب می کنه اما چون کاربردی نداره خریدنش بی فایده است، تا انواع زیورآلات و بدلیجات به خصوص النگو. هندی ها عاشق النگو هستند و خانمها همه از هر قشری که هستند یک ردیف خیلی پهن النگو به دستشون دارن. النگو خیلی هم ارزون و متنوع و قشنگه، متنها چون النگو در ایران چیز مدرن و شیکی محسوب نمیشه، من مثلا به عنوان یادگاری یک ست النگو خریدم که روش نخ رنگی پیچیده و جیلینگ جیلینگ صدا نمی ده و می خوام به عنوان دستبند ازشون استفاده کنم.

شال های متنوع و رنگارنگ به اسم پشمینا در رنگها و طرح های خیلی زیبا می تونین بخرین. شالهای حریر چروک به اسم دوپاتا هم گزینه خیلی خوبی برای خریده. کلا شلوار کامیز یا حتی کامیز تنها می تونین بخرین که بلندتر هاش به عنوان مانتو خنک تابستونی با شلوار یا دامن و کوتاه تر هاش به عنوان بلوز برای مهمونی کاربرد زیادی دارن.

 کیف های خیلی زیبایی هست که گلدوزی و آینه دوزی شده با طرح های عجیب و غریب گلها و حیوانات به سبک و سلیقه خودشون که واقعا زیباست. مجسمه هایی از سنگ و چوب به خصوص به شکل فیل یا تاج محل هست که زیبا است و ارزش خریدن داره.

ادویه های هندی رو باید حتما خرید. هند کشور ادویه است. فقط باید تُند خور و ادویه پسند باشید: حتما پودر کاری، پودر فلفل چیلی، ادویه گرام ماسالا، ادویه تندوری، ادویه چات و... رو بخرین. بادیان رومی، میخک، هل، رازیانه و میکس های متنوع شیرین با رازیانه و... هم برای ادویه دوست ها و شکموها ارزش خریدن داره. ادویه های هندی رو در ماهیتابه با روغن تفت بدین و بعد مواد غذایی تون رو بهش اضافه کنین. چای هند هم خیلی معروفه. چند بسته چای ماسالا بخرید و چای دارجیلینگ رو هم امتحان کنین.

یک چیز مهم هم درباره خرید بگم. مثل اکثر سفرهایی که با تور انجام می شه، تورلیدر شما با اینکه در ظاهر هوای شما رو داره، در واقع از طرف تور مامور و مسئول کلاهبرداری از شما است، ایرانی هایی که به انگلیسی وارد نیستن (که چی نپوشیمی ها قووول داده اند اینطوری نباشن) به دلیل نداشتن آگاهی و اطلاعات و نداشتن اعتماد به نفس برای گردش و خرید جدا از تور و اطلاع پیدا کردن از قیمت ها و غیره خیلی خیلی کلاه سرشون می ره و شاید بتونم بگم از دردناک ترین لحظات سفر دیدن همسفرهایی بود که قربانی انواع کلاهبرداری از طرف ایرانی های محترم دست اندرکار تور می شدن. این رو بدونین که هر فروشگاهی که تور شما رو می بره، باهاش قرارداد پورسانتی داره و اجناس اون فروشگاه اقلا 3 برابر قیمت واقعی بهتون فروخته خواهد شد، حتی اگر پنجاه درصد هم بهتون تخفیف بدن. این موضوع درباره رستوران هایی که می برنتون هم صدق می کنه. هر تور انتخابی و آپشنالی هم که از معابد و نمایش ها و برنامه های مختلف می خوان ثبت نامتون کنن و ببرن هم با کمتر از نصف قیمت خودتون می تونین برین. بنابراین طبق توصیه های همیشگی ام، تسلط به زبان انگلیسی یکی از حیاتی ترین چیزها برای زندگی شما است. تعلل نکنین.

آخرین توضیح رو هم در جواب دوستانی بدم که نگران بهداشت محیط و چیزهای منفی هستن که از هند شنیده اند. همون طور که گفتم برای رفتن تور مثلث طلایی آدم باید عاشق تاریخ و فرهنگ باشه، پس اگر نیستین، برین راحت روی سواحل گوا دراز بکشین و لذت ببرین. شما اگر یک تور پنج ستاره بگیرین و به خصوص کمی بیشتر هزینه کنین برای هتلهای پنج ستاره تاپ، تجربه خودتون بسیار لذتبخش، آسوده، بهداشتی و تمیز خواهد بود. حومه شهر و جاهایی که افراد فقیر زندگی می کنن تا حدی کثیفه و توش حیواناتی هستند که البته شما فقط از پنجره اتوبوس کولردار راحتتون موقع جا به جایی بین شهرها اون رو می بینین که خیلی هم دیدنش جالبه. محل استقرار و گردش شما تمیز و مرتب هست. امنیت خیلی بالاست حتی در حدی که کلافه می شین چون در ورود به همه مراکز خرید و حتی هتلتون هر بار شما رو می گردن و خودتون و وسایلتون رو از دستگاه رد می کنن. هندی های فقیر مثل راننده های تاکسی و توک توک (موتورهای کابین دار مسافر بر) تا حدی کلاهبردار هستند و بدشون نمیاد قیمت ها رو با توریستها دو لا پهنا حساب کنند، ولی به جز این اصولا آزاری ندارند. یعنی جرم هاشون بیشتر کلامی و گرونفروشیه و اینجوری نیست مثلا جایی بخوان به شما حمله کنن و کیفتون رو بزنن و از این حرفها. کلا مردم بسیاااار صلح طلب و نسبتا باهوشی هستند.

(نما از پنجره اتوبوس)

آب ممکنه آلوده باشه ولی آب معدنی همه جا در دسترس هست. با استفاده از اپلیکیشن هایی مثل Trip Advisor می تونین رستورانهای با کیفیت و استاندارد بالا رو در نزدیکی خودتون پیدا کنین. اگر هم در تهران مشتری اپلیکیشن های تاکسی یاب مثل  اسنپ یا تپسی هستین، در دهلی و جیپور می تونین از اوبر Uber استفاده کنین که کردیت کارت هم نمی خواد و با پول نقد و خیال راحت می تونین در شهر جا به جا بشین و از نظر امنیت و قیمت خیالتون کاملا راحت باشه. دیگه همین! راستی هند خیلی گرمه. تابستون نرینا! ممکنه قیمتش نصف بشه! ارزونی بی دلیل نیست!

(راستی بچه ها چند تا عکس به قسمت اول فشن نامه اضافه کردم.)