مارماریس یه شهر بندری در جنوب ترکیه و مجاور دریای مدیترانه است. از بین سواحل ترکیه مارماریس کمتر شناخته شده است و یه علتش هم اینه که رفتن بهش به دلیل اینکه پرواز مستقیم از تهران نداره، سخته. مارماریس یه شهر خیلی قشنگه از اونهایی که دریایی آبییی دارن، چه آبی ای! امیدوارم رفتن به ساحل مورد علاقه تون حتما در آینده نزدیک براتون جور بشه.
دروغ چرا؟ این بار به دلایل مختلف زیاد انگیزه نداشتم که براتون فشن نامه سفرم رو بنویسم. یکی از دلایلش این بود که اصولا خیلی مطلب فشن طور برای این سفرنامه ندارم چون اصولا سبک این سفر خیلی به سبک سفر به کوش آداسی نزدیک بود. فشن نامه کوش آداسی رو بخونین کاملا توجیه می شین که مارماریس چه جوریه. یه چند دلیل دیگه هم داشت که یکیش پیش خودم بمونه و از دومی فقط این رو بگم که اگر کسی از خوندن سفرنامه کوش آداسی خوشش نیومده و جو و شرایط اونجا رو نپسندیده، لطفا این فشن نامه رو هم نخونه، چون توصیفاتی از شرایط اونجا می شه که شاید بعضی ها رو اذیت کنه.
همون طور که در سفرنامه کوش آداسی توضیح دادم، شما در انتخاب هتل باید ببینین دقیقا می خواین چیکار کنین و از تعطیلاتتون چی می خواین. مارماریس به Night Life پر جنب و جوش و باحال معروفه، یعنی مراکز تفریحی شبانه (از نوع موسیقی و رقص، نه تفریحات خاک بر سری!) مردم رو به سمت خودش می کشونه. تورهای روزانه توریستی به ساحل های معروف و دورافتاده برای شنا و غواصی و رفتینگ و انواع فعالیت های دریایی و گشت های جنگلی و غیره هم خیلی طرفدار داره. خوب، ما در واقع چون علاقه مند به هیچ کدوم از این تفریحات نبودیم، از هتلهای ریزورتی (مراجعه به فشن نامه کوش آداسی) انتخاب کردیم که یک ساعتی با شهر مارماریس فاصله داشت.
مثل اکثر ریزورتها هتلهای مارماریس اکثرا حالت U-ALL دارند که چون در فشن نامه کوش آداسی توضیح دادم، دوباره نمی گم. توی این هتلها اصلا هزینه غذا و نوشیدنی پرداخت نمی کنید. هتلهای توی شهر ارزون تر هستند و دسترسی خوبی به انواع تفریحات روزانه و شبانه دارن، ما می خواستیم فقط ریلکس کنیم و وقتمون رو با بخور و بخواب و استخر و دریا بگذرونیم. برای همین فقط یک روز رفتیم شهر، اون هم با هزینه خیلی بالای تاکسی برای رفت و برگشت. در مارماریس اگر خارج از شهر هتل می گیرین باید بدونین که برای رفت و برگشت به مرکز شهر و مارینا (اسکله) سیصد لیر هزینه باید بدین و این باعث می شه مثل ما فقط یک روز برین سرک بکشین ببینید چه خبره و بیاین. اگر خواستین برین شهر یه روز حدود ساعت 4-5 عصر راه بیفتین، یک ساعت تا یک ساعت و نیم فاصله است تا شهر مارماریس، پنج ساعت هم تاکسی براتون می ایسته که گردش و خرید بکنین. کمی هم از فعالیت های شبانه یا زیبایی های اسکله مارماریس در یکی از رستوران های ساحلی لذت ببرین و اخر شب برگردین.
مثل هتلهای ریزورتی کوش آداسی، در مارماریس هم مهمونهای هتل از ساعت حدود 8 و 9 صبح می رن صبحانه رو به صورت بوفه و خیلی مفصل می خورن و بعد می رن به سمت استخرها یا ساحل دریا و تخت های آفتابگیر و مستقر می شن. تایم ناهار از ظهر تا دو و خورده ای در رستوران اصلی و تا چهار یا شش در رستورانهای فرعی و اسنک بارهای کنار استخر یا دریا است. شام هم به سبک ترکیه از هفت تا نه و نیم سرو می شه و بعد نصف شب هم شام دیروقت هست. درِس کُد Dress Code که قبلا براتون توضیح داده ام چیه، اصولا در زمان صبحانه و ناهار خیلی خیلی ریلکسه. یعنی برای صبحانه اکثر افراد با مایویی که روش یه لباس خیلی نازک پوشیده اند ظاهر می شن و برای ناهار ، به خصوص در اسنک بارهای کنار استخر و دریا با با مایو هستن یا یه پارچه ای چیزی دور خودشون بسته اند. اما برای شام باید لباس رسمی تری پوشید.
شهر مارماریس اصولا گرمه، برای همین هم اصل فعالیت های این شهر بر اساس آب و استخر و دریاست. اون یک روزی که ما رفتیم خود شهر رو دیدیم (و الحق که بسیار زیباست) متوجه شدم که خانمهای این شهر و توریستها واقعا آزادن هر چی دلشون می خواد بپوشن و میزان پوشش توی این شهر فوق العاده کمه. امسال که سرهمی مده، تعداد زیادی از خانمها سرهمی های کوتاه Romper (مثل یک تاپ و شلوارک متصل به هم) تا بالای ران می پوشیدن. ولی کلا بخوام بگم لباس رسمی در این شهر برای خانمها شلوارک جین آبی کمرنگ خیلی کوتاه (تا بالاترین قسمت رون) بعضا با طرح پارگی و به قول معروف زاپ دار به همراه انواع تاپه. آقایون هم تی شرت های آستین حلقه ای و شلوارک جین یا کتون تا حدود زانو. خرید در این شهر هست ولی خیلی خیلی محدوده، در حد یک شعبه LC Waikiki و Koton، کلا اینجا برای خرید جای مناسبی نیست.
اگر خواستین برین مارماریس چند تا مایو ببرین (مایو اسلامی هم می پوشن، هر چند کم و می شه هم روی مایو تی شرت و شلوارک پوشید و توی آب رفت) و سعی کنین مدل مایوهاتون شبیه هم باشه که خط برنزگی تون در هم نشه (چون بخواین یا نخواین می سوزین)، چند تا شال یا پارچه حریر و نخی بزرگ برای پیچیدن به دور بدن برای ناهار و اسنک و کافه، چند تا پیراهن خنک و آزاد برای روی مایو، چند تا پیراهن یا بلوز دامن و بلوز و شلوارک برای محوطه هتل و شرکت در برنامه های سرگرمی شب های هتل (کنسرت، آکروبات بازی، نمایش و..) و تعدادی هم تاپ و شلوارک برای گردش در شهر و تورهای روزانه. اگر در فعالیتهای شبانه و کلوپ ها شرکت می کنید، تاپ برق برقی و شلوار یا دامن، یا پیراهن های براق کوتاه و راحت ببرین. حتما چندین جفت کفش راحت خنک و صندل و دمپایی ببرین. کلاه آفتابی، عینک آفتابی، کرم ضدآفتاب و روغن برنزه هم که روی شاخشه!
اگر بخوام چند تا تفاوت بین مارماریس و کوش آداسی بگم، باید بگم که توی مارماریس کمی سن توریست ها بالاتره. تعداد ترکها، به خصوص خانواده های خیلی جوون کمتره و بیشتر مسافرها انگلیسی و آلمانی هستند. اصلا جالبه چقدر مارماریس بین انگلیسی های آفتاب ندیده معروفه. ولی خوب، حضور پررنگ انگلیسی ها یه جو جدی تری به مارماریس می ده. لباسها و پوشش کمتره، یعنی اصولا در چنین هتلهایی افراد کم لباس هستن و قبلا توضیح دادم که اگر این موضوع اذیتتون می کنه، شهرهای ساحلی ترکیه مثل آنتالیا و کوش آداسی و مارماریس و غیره براتون مناسب نیست.
من پیشاپیش عذرخواهی می کنم که این چند جمله بعد رو می خوام بنویسم، واقعا قصدم جریحه دار کردن حریم ذهنی افراد مذهبی و مقید نیست. ولی فکر می کنم از اون چیزهایی هست که باید یکی بهمون بگه و چقدر خودم خوشحال می شم اگر قبل از رفتن به جایی، درباره میزان برهنگی افراد اطلاعات کسب کنم و ببینم تحمل دیدنش رو دارم یا نه. افراد در مارماریس برهنه تر هستند؛ یعنی مایوها اصولا دو تکه (بیکینی نخی) و کمتر از جاهای دیگه پوشیده است و لباسهای رو مایو هم کمتره. حتی توی شهر هم اینطوریه. شاید چون خیلی گرمه. یک نکته هم که من برای اولین بار دیدم و حتی برای من با میزان تحمل بالا هم دیگه یه کمی زیادی بود، یه خانمی رو در حال آفتاب گرفتن به صورت تاپ** لِس دیدم (یعنی با بالاتنه*ی* برهنه) و علاوه بر اینکه به قول معروف پشمام ریخت (!!!) انتظار داشتم با توجه به اینکه ترکیه بالاخره کشور نسبتا مقیدی هست و اونجا هم خانواده و بچه زیاد بود، کسی بیاد بهش تذکر بده، که این طور نشد و ظاهرا تحمل هتلها در برابر رفتار مسافرهاشون خیلی بالاست، چون اون خانوم هر روز کارش رو تکرار کرد. خلاصه کنم، اگر اعصاب ندارین، دور این یه دونه شهر رو خط بکشین!
این هم عکسهای مربوط به سالگرد ازدواجمون که هتل سورپرایزمون کرد.
(نعدادی از عکسها مال خودم و تعدادی از اینترنت هستند)
دیدگاهها
ازت ممنون
ولی تا دلتون بخواد دور استخر خونه، یه جای نیم وجبی، دوستان هم وطن تاپ لس بودن، که دختر اروپایی ها با دهن باز نگاهشون میکردن که تو ساختمون مسکونی که بچه هم نو آبه، این خانم ها چرا لختن!!!
عاشق فشن نامه هاتم...
قبلانا همیشه دلم یه همچین چیزی میخاست ..
واقعا با خوندن فشن نامه هات احساس میکنم خودم رفتم اون سفر و تجربه کردم ... مرسی که ایییقد خوب مینویسی
مرسی که هستی :*
در مورد تاپ لس .. نگارا یه سوال..من تو ی سریالی دیدم (Younger)دختره گفت فلان روز تو هفته روز تاپ لس هست... همه میان اینکارو میکنن ... توهم شنیدی ؟ البته منظورم این بود عکس میگیرن میزارن اینستا و اینجور چیزا.. ن اینکه همونجوری برن بیرون ، تاجایی که من متوجه شدم
یعنی من دیگه فکرکردم واقعا همچین چیزی اونور آزاده و برخوردا عادی
جالبتر اینکه من برای شنا به یکی از استخرهای روباز تهران میرم و بسیار شلوغه و پرطرفدار ولی متاسفانه تاپ لس که چه عرض کنم حتی باتم لس
جای تاسف داره بارها از نجات غریق ها خواستم تذکر بدن و دیدم فقط جهت رفع تکلیف یه سوت بزنن ولی اصلا جدی نیستن و خوب یه دلیل پر طرفداری استخرم همینه خداروشکر من برای شنا میرم و ساعتهایی که افتاب هست کمتر میرم اما باز میبینم و ناراحت کننده تر اینکه دختر بچه تو استخر زیاده و این صحنه ها رو میبینه یکبار که با دوستم و دخترش رفتیم نتونست تحمل کنه چون دخترش مدام میپرسید چرا همه!!!
واقعا متاسفام بخاطر پول مسئول استخر حاضر نیست تذکر بده و تاسف بیشترم برای خانمهاییه که اصلا براشون مهم نیست موقع دوش گرفتن و افتاب گرفتن در انظار عموم برهنه دیده بشن.
پ.ن: سالگرد ازدواجتون با تاخیر مبارک، امیدوارم همیشه زندگیت رو به جلو و پربارتر شدن سوق پیدا کنه
خودت رد میکنی یا قبول میکنی؟
این خارجی ها خیلی روی تعادل زندگی میکنند یعنی حتی سمت مواد مخدر و نوشیدنی الکلی هم میرند روی تعادل استفاده میکنند ولی از ظاهرشون معلومه که براثر مصرف نوشیدنی الکلی خیلی شکسته شدند
ولی ایرانی ها نه ،کافیه برند سمت نوشیدنی های الکل دار یه دفعه کارتون خواب میشند
همین چند سال پیش یه بحثی درباره نوشیدنی الکلی یه سرمربی خارجی که توی تیم ایرانی کار میکنه مطرح شد
ولی من وقتی نگاه به کارنامه اش کردم دیدم با توجه به موفقیت هایی که به وجود اورده اصلا یه ایرانی الکلی نمیتونه بدست بیاره
انشالا همیشه به سفر باشی و از سفرنامه هات برامون بنویسی
امیدوارم دلیلی که برای خودت نگه داشتی به خاطر رنجش از بعضی دوستان بی انصاف نباشه! که در این صورت باعث رنجش ما هم هست.. گاهی دلم میگیره از ادبیات و القای طرز فکر بی انصافانه بعضی ها! اتفاقا من هروقت سفرنامه هاتو خوندم نکته ای رو واضحا میبینم! اینکه شما نکات مثبت و منفی و هرآنچه که برای هرقشر آدمی لازم هست دونستنش، بیان میکنی! تا حالا ندیدم لایف استایل خودتو بخوای بگی یا حتی تبلیغ کنی یا حرفهات سمت و سوی خاصی داشته باشن!
خلاصه به دل نگیر عزیزم
شاد باشی
وقتى بچه بودم از اين قبيل خانمها كنار پلاژ خيلى زياد بودند. ولى بدون اغراق در طى بيست سال اخير، ديگه حتى يكى هم ديده نميشه! اگر هم واقعا به ندرت كسى ديده بشه، يا خيلى پيره، بالاى هفتاد سال، يا از يك كشور خارجى كه قبلا جزو بلوك شرق (كشورهاى كمونيستى سابق) مياد. به طور كلى تاپ لس بي اندازه بى كلاس و زشت به حساب مياد. دليلش هم به نظر من اينه كه الان كه خطرات سرطان پوست اينقدر ثابت شده، ديگه كسى كه اينقدر برهنه بيرون مياد ديگه يا چيزى براى از دست دادن نداره، يا به كلى بى اطلاعه.
و یه چیزی ببخشیدا اگه ناراحت بشی با این آدرس کانالی که میذارم ولی بازم دزد پیدا کردم درمورد سرهمی که نوشتی این آدرس کانال تلگرامی مطلب و عکس هارو دزدیده حتی اون برقی و بورقی رو هم دزدیده
...
آدرسش اینه
اتفاقا منم برای تولدم یه سفر مارماریس با همسرم داشتم خیلی عالی بود ماهم یه روز رفتیم جیپ سافاری که به پولش نمی ارزید کلا از هتل بیرون نری بهتره... هتلهاشونم که واقعا بهشته... خدا قسمت همه بکنه
دوستانی که نگران انواع کرمهای برنز کننده که خود نگاراجون پیشنهاد کردن تو مطلب برنزه و گفتن تو ایران کم پیدا میشه هستن اونجا توی فروشگاه ها به وفور یافت میشه با قیمتهای عالی من که ضدافتاب اسپری برای بدن اینجا به سختی پیداکردم اونجا با همین قیمت ایران تو هر مغآزه ای بود.
راستی نگاراجان من هر دو ساعت تجدید میکروم افترسانم زدم اما باز سوختم چکار کنیم نسوزیم؟!
من راهی برای اصلا نسوختن سراغ ندارم جز با لباس نشستن تو سایه.
براي سفرنامه و عكسهاي زيبات
و مهمتر از همه وقتي كه براي ما ميذاري
نگارا جون میشه یه کم هم راجب اینکه چه جوری از سفر و سفرکردن لذت ببریم بنویسید راجب
البته به صورت زوج یا خانواده هم برای افرادی که اذیت نمی شن و ظرفیتشون بالا هست هم خوبه و خیلی خوش می گذره.