استانبول از جاهاییه که حتما خیلی‌هاتون رفتین و تجربه گردش و خریدش رو دارین، امسال سفر من در زمانی بود که هوا به سردی دفعه قبل نبود و هنوز شال و کلاهی در کار نبود. خانمهای استانبول در این فصل روزها با یک بلوز بافت و شلوار جین بیرون می‌اومدن و یک کت کوتاه جین یا چرم تک لایه هم معمولا برای غروب همراهشون بود. امسال، هم زمان پوشیدن بوت‌های بلند نشده بود هم اصولا بوت کوتاه و مچی بیشتر مد بود بنابراین اکثر خانمها یه بوت چرمی تا بالای مچ با شلوار نسبتا چسبون که بالای اون ایستاده بود، می پوشیدن. تک و توک با دامن هم می شدن دیدشون که جوراب شلواری پوشیده بودن یا بعضیا دیگه انقدر عایق حرارتی شون خوب بود که پاهاشون کامل بیرون بود. موها مثل قبل کاملا باز و بلند، با هایلایت یا رنگ پراکنده بود.

اگر فشن نامه استانبول قبلی منو خونده باشین می دونین که اون موقع چتری و موهای لیر داشتم و توی هوای مرطوب استانبول خیلی اذیت شدم. جالبه همسرم که همیشه منو با موی لَخت و صاف دیده، شاخ در میاورد که این «الیورتویستِ وینگولک به کله» کیه!!! اما از همون موقع که برگشتم چتری هام رو بلند کردم و موهام رو یکدست کردم و الان مدتیه که موهام یکدست و بدون چتریه. بنابراین در این سفر کمی اوضاع موهام بهتر بود ولی در کل من در استانبول یک دختر شلخته هستم! جالبه من طبق عادت هر شب موهام رو می شستم ولی یک شب که خیلی خیلی خسته بودم، گفتم حالا بی خیال می شم و فرداش موهام خیلی خیلی بهتر بود! ظاهرا موی سنگین و نشُسته بهتر جواب میده در استانبول!

ما از 6 روز سفر دو روز بارونی اش رو به خرید در مراکز خرید سرپوشیده اختصاص دادیم و 4 روز آفتابی باقیمونده رو در شهر گردش کردیم و مراکز خرید روباز و مغازه‌های بیرون رو دیدیم. در جواب دوستانی که گفتند جاهای خوب برای خرید رو در استانبول معرفی کن، باید بگم مراکز خرید خوب استانبول رو در سفرنامه های مختلف می تونین پیدا کنین. برای اینکه بدونین کجا برای خرید خوبه، باید ببینین دنبال چی هستین، بودجه تون چیه، سلیقه تون چیه و... مثلا کسی که به دنبال لباس ارزون و زیاد باشه باید به سمت مرتر و لاله لی و الیویوم و اینجاها بره، کسی که دنبال لباس خیلی گرون و برندهای خفن باشه باید بره زرلو سنتر، اما اگر شما هم به سبک من دنبال لباسهای قیمت متوسط از برندهای روزمره ای مثل زارا و منگو و اچ اند ام هستین، توصیه من اینه که برین مرکز خرید فروم یا جواهر. خیابول استقلال هم که سرجاشه. یعنی اگه خریدهای گذری و گردشی رو توی استقلال بکنین و خریدهای اصلی و یکجا رو توی فروم، دیگه نیازی ندارین جای دیگه برین چون تقریبا همه جا برندها عین هم هستن.

در مورد اینکه از چه برندی خرید کنین، باز باید به بودجه، هدف و سبک لباس پوشیدن خودتون توجه کنین. مثلا بین برندهای زارا Zara، منگو Mango و اچ اند ام H&M  که برندهای اروپایی هستند، من به شخصه سلیقه و سایزم بیشتر با منگو جوره. هر برندی برای خودش یه شخصیت و یه گروه هدفی داره. مثلا برند زارا برای دخترهای فشن دوست تر و ترندی پوش تر طراحی میشه، برند منگو برای یه کمی کلاسیک‌پوش‌تر ها و برند اچ اند ام برای خیلی خیلی خیلی کژوال دوست ها. من تقریبا به جز لباس زیر، لباس خواب و لباس ورزشی هیچ وقت نمی تونم از اچ اند ام خریدی بکنم. نه رنگ هاش نه مدل هاش نه کوپ ها و برش هاش، هیچ کدوم با سلیقه من جور نیست. همه چیز گشاد و آزاده.

از اون طرف توی زارا سایزها و قواره ها کمی کوچیکه، به جز آیتم های کلاسیکی که همیشه توی کالکشن هاش داره مثل انواع بلوز، دامن و شلوار به رنگهای خنثی، از مجموعه های خیلی ترندی اش من نمی تونم خرید کنم. خیلی جیغ، خیلی بر خلاف فرم هیکل و گاهی عجیب غریب. از زارا زیاد خرید می کنم ولی هر آیتمی توی فروشگاههاش یا کاملا برام خوبه یا ازش متنفرم! حد وسط نداره!

منگو سایزها و قواره هاش از زارا بزرگتره، یعنی به شما حس اعتماد به نفسی میده که مثلا اگر همیشه سایز 38 می پوشین، توی منگو ممکنه 36 اندازه تون بشه و حس لاغری بکنین! سبک لباسهاش کاربردی تر و تا حدی کلاسیک تره، در کل با روحیه من خوب جوره. توی این فروشگاهها بلوزها توی رنج 50-80 تومن، دامن و شلوار 70-120 تومن، و پالتو و بارونی و ایتم های جدی بین 300-500 تومنه حدودا. در زمانی که من رفتم چون اول فصل بودیم، تخفیفی هم در کار نبود.

یه گزینه دیگه خرید از برندهای ترک مثل ال سی وایکی کیLC Waikiki، کوتون Koton، دیفکتو De Facto،کالینز Colin’s، کلزیون Collezione و اینجور برندهای داخلی ترکه که از نظر کیفیت بهترین هاش کوتون و کالینز هستن، ال سی وایکی کی که ایران هم شعبه داره، متوسطه و کلزیون و دیفکتو تقریبا کیفیت قابل قبول اما پایینی دارن، قیمتها هم به همین تناسبه. البته هر کدوم از این فروشگاه‌ها اگه نمایندگی داخل کشور داشته باشند قیمت‌هاشون دقیقا دو برابر قیمته، چیزی که بارها نمونه اش رو توی شعبه های ال سی وایکی کی دیده‌ام. بین اینها کوتون که من خیلی هم دوستش دارم و کلی ازش خرید کردم و کاش بازهم خرید می کردم از نظر کیفیت، تنوع و قیمت مشابه زارا و منگوئه. کالینز یه برند خیلی جین محور و اسپرته مثل برند گپ Gap گپ امریکایی، یعنی تیپ های لباسهای زنونه اش هم بیشتر به سبک لباسهای مردونه است و شومیز و جینهای خوب و با کیفیت و نسبتا ساده داره. کیفیت لباس‌ها و قیمتش هم خوبه.

خوب می دونین که من طرفدار دنبال کردن ترندها نیستم ولی خوب دیدن ترندها توی فروشگاهها جالب بود، به خصوص اینکه امسال خیلی هاش با سلیقه من جور بود. اگر دوست دارین بدونین امسال زمستون چی مده؟ باید بگم انواع لباسهای متالیک، برق برقی و زاغی پسند. فروشگاهها پر بود از کاپشن های پفی به رنگ های نقره ای و صورتی ملایم اما متالیک یعنی انگار از فویل یا فلز ساخته شده باشه. بوت های کوتاه مد بود، به خصوص بوتهای بندی مثل پوتین سربازی و بوت‌های ارتشی پاشنه دار. پاشنه های گرد و پهن زیاد بود. رنگهایی که از همه بیشتر دیده می شد، صورتی ملایم، نقره‌ای، سبزآبی، بنفش تیره، جگری و لباسهای اکلیلی بود.

امیدوارم این مدل از فشن نامه هم براتون جالب بوده باشه. همون طور که تو اینستا گفتم عکس خیلی کم گرفتم ولی عکسهایی از اینترنت انتخاب کردم که شباهت زیادی به اونچه دیدم از نظر فصل و استایل داشته باشه.