خوب، اگر یادتون باشه، داشتیم آرایش می کردیم.کرم پودر/پن کیکزدیم،سایهزدیم،خط چشمکشیدیم،ریمل و فرمژهزدیم، ابروهامون رو بافرم مناسببرداشته ایم و مرتب کرده ایم و...
بالاخره می خوایم ببینیم چه جوری رژگونه بزنیم.
رژگونه یه جور پودر فشرده است که در رنگهای مختلف صورتی تا قهوه ای و نارنجی تولید می شه. قدیم ها نقش رژگونه این بود که لپ ها رو باهاش صورتی می کردند و این باعث می شد چهره شاداب و گلگون و جوان به نظر بیاد. اما امروز نقش رژگونه بیشتر از اینه و همزمان با اینکه سعی داریم باهاش یه رنگی به پوستمون بدیم، سعی می کنیم باهاش معماری کنیم و گونه های برجسته ای برای خودمون ایجاد کنیم.
بعضی از انواع رژگونه هم به صورت مروارید های ریز رنگی یا پودر فشرده چند رنگ هستند که توی کیتشون به صورت تکه تکه قرار گرفته اند و رنگ اصلی اونها از ترکیب این رنگها که موقع مالیدن قلم مو با هم قاطی می شن، به دست میان. این رژگونه ها شیک و خوشگل و معمولا گرون هستند، و برای لولایتر مناسب تر هستند تا هایلایتر.
بعضی از انواع رژگونه هم به صورت موس یا فوم هستن و یه حالت خمیر کفی دارند. این انواع هم شیک و گرون هستند و خیلی از افراد معروف از اونها برای هایلایتر استفاده می کنند چون برق و تازگی خوبی به چهره می ده.
برای رژگونه زدن اصولی و گونه سازی همراه با پوشاندن عیب های صورت، دو رنگ رژگونه لازم داریم: یه رنگ روشن کننده یا هایلایتر گونه که سایه برجسته کننده می شه و یه رنگ کمی تیره تر یا لولایتر که سایه زیر گونه یا نواحی فرو رفته می شه.
همون طور ک ه قبلا هم گفته ام، ما موقع آرایش صورت و پوشوندن ایرادهای صورت، هر جایی که می خوایم به نظر برجسته بیاد رو روشن می کنیم و هر جا که می خوایم به نظر فرو رفته بیاد رو تیره می کنیم.
رنگ روشن تر یا هایلایتر برای سفید ها یه صورتی صدفی خیلی کمرنگ (رنگ رز صورتی) یا رنگ وسط این عکس و برای گندمگون ها و سبزه ها یه هلویی کمرنگ (رنگ رز گلبهی) یا رنگ سمت چپ این عکس می تونه باشه. این رنگ رژگونه رو براق می گیریم جوری که برق خیلی ریز بزنه. من از رژگونه بورژوا برای این کار خیلی راضی ام.
رنگ تیره تر رو دقیقا دو-سه درجه تیره تر و یه کمی قهوه ای تر از اون می گیریم و مطلقا نارنجی نمی گیریم! من از رژگونه کاپریس برای این کار راضی ام.
در ضمن معمولا برس خود رژگونه ها برای استفاده حرفه ای مناسب نیست. پس یک برس بسیار چاق و قلمبه هم برای این کار می خریم. بهتره یک برس برای هایلایتر و یک برس برای لولایتر داشته باشیم اما اگر هم نشد همون یک برس رو با حرکت ضربه ای روی دستمال می زنیم و برای رنگ بعدی استفاده می کنیم. من از برس اتود برای این کار راضی ام.
خوب، حالا می رسیم به تکنیک استفاده از رژگونه یا همون تکنیک گونه سازی. قبل از اینکه شروع کنیم، لطفا این پست رو برای خودتون دوره کنید تا یادتون بیاد فرم صورتتون چی بود.
اول یکی دو نکته کلی رو بدونید:
رنگ روشن یا هایلایتر جای کلی اش روی قملبه گونه است.
رنگ تیره یا لولایتر جاش روی خط فرضی است که تقریبا از نرمه گوش تا گوشه لب کشیده می شه، اما برای بعضی صورتها نیازی به این کار نیست و تنها از لولایتر برای پوشوندن عیوب بینی یا بقیه نقاط صورت استفاده می شه.
وقتی می گم قلمبه ی گونه منظورم اینه که یه خنده خیلی گشاد جلوی آینه بکنید. اون دایره ای که موقع خنده قملبه می شه می زنه بیرون رو به عنوان قلمبه گونه در نظر بگیرید. من نمی دونم اسمش چیه!
و اما جزییات:
رژگونه برای صورتهای بیضی:
همون طور که قبلا گفتم، صورت بیضی تقریبا بی نقص محسوب می شه. اگر صورت بیضی دارید هایلایتر رو روی قلمبه گونه بزنید. لولایتر رو در روزهای معمولی اصلا نزنید و اگر جای خاصی خواستید برید، یه لولایتر خیلی کمرنگ و ملایم روی نوک بینی ( و اگر برجستگی یا قوز روی بینی دارید) بزنید.
رژگونه برای صورتهای کشیده:
در این صورتهای، برای اینکه کشیدگی صورت رو بگیریم و به صورت پهنا بدیم، هایلایتر رو روی قلمبه گونه می زنیم و از پهلو ها تا کنار گوش ادامه می دیم. زیر همین هایلایتر یه لایه هم موازی با همین لایه از بالای کنار لب تا پایین گوشمون لولایتر می زنیم که باید هر دو خط موازی افق باشند و زاویه زیادی نداشته باشند. معمولا صورتهای کشیده، بینی عقابی دارند، بنابراین یه لولایتر خیلی کمرنگ و ملایم روی نوک بینی و برجستگی یا قوز بینی می زنیم. علاوه بر اینها، روی پیشونی یه خط موازی با افق، حدود 2 سانت پایین تر از خط رویش موهامون با لولایتر می کشیم. حواستون باشه که همه این خطوط باید محو و تقریبا ناپیدا باشه تا زیبا شیم.
رژگونه برای صورتهای گرد:
برای صورتهای گرد نکته مهم اینه که رژگونه زیاد به بینی نزدیک زده نشه. بنابراین هر چی که می گم رو نزدیک تر به لبه های خارجی صورت اجرا می کنیم و سعی می کنیم از وسط هر چشم بیشتر از دو طرف به بینی نزدیک نشیم. هایلایتر رو یک سانت بالاتر از قلمبه گونه و نزدیک تر به چشمهامون می زنیم. لولایتر رو پر رنگ و زیر خط فرضی که از نرمه گوش به کنار لبمون وصل می شه می زنیم. یه کوچولو هم روی شقیقه هامون رو با لولایتر تیره می کنیم.
رژگونه برای صورتهای مربع شکل:
رژگونه رو توی صورت های مربع شکل باید حسابی مورب و از طرف خارجی رو به بالا زد. هایلایتر رو پهن و روی قلمبه گونه می زنیم و از سمت خارجی به سمت شقیقه می کشیم تا تیزی زوایای صورت گرفته بشه. این صورتها معمولا گونه برجسته ای دارند و نیازی به گونه سازی ندارند. بنابراین لولایتر رو زیر این خط نمی زنیم. اگر زوایای فک پایین خیلی تیز هستند، کمی روی تیزی دو طرف فک پایین به صورت مورب لولایتر می زنیم.
رژگونه برای صورتهای قلب شکل:
در این صورتهای، برای گرفتن تیزی چانه و پهنای پیشانی، هایلایتر رو خیلی گرد و یکی دوسانت پایین تر از قلمبه گونه می زنیم. لولایتر رو روی تیزی چونه و دو طرف پیشونی به شکل عمودی می زنیم تا پهنای چونه گرفته بشه.
نکته مهم برای همه صورتها اینه که همه این خطوط باید محو باشند. این یک جور گریمه و بنابراین نباید به چشم بیاد. حتما زیاد تمرین کنید. به خصوص کسانی که صورتشون کشیده یا قلب شکله یا هر صورتی که لولایتر زیادی لازم داره، حتما و حتما محو کردنش فراموش نشه و موقع خرید لولایتر هم حتما تست بگیرید که خیلی تیره و تابلو نباشه.
بازهم مثل پستهای قبل ازتون می خوام که تجربه ها و نظرهاتون رو درباره مارکها و شماره های رژگونه ای که امتحان کرده اید برای دوستان دیگه بنویسید. اگر قیمت و محل خرید رو هم بگین مطمئنم خیلی از دوستان ازتون ممنون خواهند شد.
راستی، من از پست قبل هنوز حدود 120 تا سوال بی پاسخ در دستم امانت دارم و به تدریج بهشون پاسخ خواهم داد. لطفا یکی دو روز یک بار چک کنید تا پاسختون رو پیدا کنید. اما خواهش می کنم برام پیام مبنی بر ایکه نظرم چی شد نذارید. امانتتون دست من جاش امنه. نظرات پست قبل بالای 300 تا هستند و تا وقتی همه شون نمایش داده نشده اند، مطئمن باشید پاسخ سوالتون تو راهه.
من فقط یک نفرم! پس صبور باشید!
دیدگاهها