در طول این چند سالی که با شما هستم، نمی‌تونم بگم چند بار این سوال رو دریافت کردم که واقعا فلان کرم موثره؟ تو خودت تاثیرش رو دیدی؟ یعنی چروک رو برطرف می‌کنه؟ یعنی پف پلک رو می‌خوابونه؟ یعنی تیرگی دور چشم رو می‌بره؟ یعنی پوست رو سفت می‌کنه؟ موقع جواب دادن به این سوالاتتون متوجه شدم که خیلی از دوستان نمی‌دونن دقیقا چقدر و تا چه حد باید از یک کرم یا لوسیون انتظار داشته باشن. امروز در واقع با نوشتن این مطلب می‌خوام جواب همه رو یکجا بدم.
من خودم خیلی کرم می‌خرم و خیلی کرم هم به شما معرفی می‌کنم. ببینین دوستان، داشتن انتظارات واقع‌بینانه همه جای زندگی خیلی مهمه و خریدن و استفاده کرم‌های پوستی هم تابع همین قانونه. هر کی ادعای معجزه می‌کنه، دروغ می‌گه! هر کی به شما گفته چین و چروک صورتتون غیب می‌شه و صورتتون بعد از ۱۰ سال چین خوردگی به حالت ۲۰ سالگی بر می‌گرده، کلاهبرداره.
من خودم عاشق کرم هستم و بی اغراق شاید بالای ۵۰-۶۰ تا کرم مختلف دست و صورت و چشم و بدن داشته باشم. یه جورهایی حتی به خرید کرم اعتیاد دارم و خیلی زیاد کرم می‌خرم. ولی از کرم انتظار معجزه و به عقب برگردوندن زمان رو ندارم، بلکه انتظار دارم از پوستم خوب نگهداری کنه، نذاره خشک بشه و روند پیر شدن پوستم رو تا می‌شه، کند کنه و به تعویق بندازه. خدا رو شکر چروک روی صورتم ندارم اما اگر داشتم، قطعا فکر نمی‌کردم یه کرم بتونه کلا موضوع رو برعکس کنه. دکمه undo وجود نداره، ولی دکمه improve وجود داره!
مثلا می‌گم، در مورد تیرگی زیر چشم که ممکنه هزار دلیل داشته باشه، بعضی‌هاش با کرم بهتر می‌شن و بعضی‌ها نه. تیرگی زیر چشم شما همون‌طور که می‌تونه به خاطر کم‌خوابی و خستگی مزمن باشه، ممکنه به خاطر نازکی پوست باشه که رگ‌های خونی از زیرش دیده می‌شن، می‌تونه ناشی از یک بیماری داخلی باشه، می‌تونه به علت سایه‌افتادگی و گود شدگی باشه، می‌تونه ارثی و ژنتیکی باشه. آیا کرمی با فرمول شیمیایی یا طبیعی وجود داره که بتونه DNA شما رو تغییر بده؟ آیا کرمی هست که جذب پوست دور چشم بشه و مثلا بتونه بیماری کبدی رو خوب کنه؟
یا مثلا فرض کن ۴۰ سالته و روی پیشونیت یک خط اخم عمیق داری که هر چی به پیشونیت فشار میاری نمی‌تونی صافش کنی و فقط اگر ابروهات رو به شکل خاصی در بیاری، این خط تا حدی صاف می‌شه. این یعنی این که ماهیچه‌های روی پیشونیت درگیر شده و در حالت انقباض دائم قرار گرفته، پس منطقی نیست که فکر کنی فرمولی وجود داره به صورت یک کرم که بتونه از پوست بگذره، به ماهیچه نفوذ کنه و اون رو شل و رها نگه داره. حالا یک کرم بخر یک میلیون تومان. اصل این ادعا منطقی نیست. متوجهین چی می‌گم؟
کمی توی عکس‌های سلبریتی‌های ۶۰-۷۰ ساله بگردین… آیا چروک ندارن؟ آیا پوستشون افتاده نشده؟ آیا صورتشون لک نشده؟ اگر اختراعات و اکتشافاتی نظیر کرم حلزون، صابون صدف، لوسیون قورباغه، روغن بزمجه، سلول‌های بنیادین بچه فیل و غیره (!) صحت داشت و اثر می‌کرد، آیا نیازی بود اون محصول رو در ماهواره و تلویزیون و بوق و کرنا تبلیغ کنن؟ آیا اصلا چیزی از اون محصول می‌موند که به دست من و شما برسه؟
چه انتظاراتی از کرم های پوستی معقول هست:
- این که پوستمون رو مرطوب، سرحال و تازه نگه داره
- این که پوستمون رو با لایه‌برداری ملایم شفاف کنه
- این که خاصیت کشسانی پوستمون رو تا حدی تقویت کنه
- این که نذاره پوستمون به راحتی خشک و کدر بشه
- این که روند پیر شدن و چروک شدن پوستمون رو تا حدی به تعویق بندازه
- این که چروک‌های موجود در پوستمون رو کمی کم عمیق‌تر و باریک‌تر نشون بده
- این که پف چشمهامون رو کمی جمع‌و‌جورتر و چشمهامون رو کمی بازتر نشون بده
- این که در مواردی تیرگی دور و زیر چشممون رو کمتر نشون بده
چه انتظاراتی از کرم های پوستی معقول نیست:
- این که چروک‌های موجود در صورتمون رو به کلی محو کنه
- این که خط خنده و خط‌های دیگه عمیق صورتمون رو از بین ببره
- این که پف بالا یا زیر چشممون رو غیب کنه
- این که پوست آویزان و افتاده رو برگردونه سرجاش و کاملا بچسبونه اون بالا
- این که پوست نازک و افتاده رو قطور و کاملا سفت کنه
- این که تیرگی دور چشممون رو یکهو سفید کنه
- این که افتادگی پلکمون رو برگردونه سرجاش یا غبغبمون رو بچسبونه سرجاش
بنابراین، کرم‌هامون رو با انتظارات معقول و منطقی بخریم و بدونیم مصرفشون از مصرف نکردنشون قطعا بهتره، درست. اما اگر کرم رو به انتظار معجزه بخریم، غلطه و باعث ضدحال. اگر بدونیم که کلاژن‌سازی در۲۵ سالگی در پوست متوقف شده و فکر کنیم کرم کلاژن پوست ما رو یکهو بیست ساله می‌کنه، اشتباه می‌کنیم. من کرم کلاژن می‌زنم و به شما هم توصیه می کنم، باشد که از نابودی قطعی کشسانی پوستمون جلوگیری کنه. اما صبر و طاقت و انتظارات معقول یادتون نره. در مورد استفاده از کرم‌های پوستی انتظار بی‌نقص و پرفکت شدن، غیرمنطقیه. انتظار تا حدی بهتر شدن با مرور زمان و صبوری فراوان، منطقیه.
یک نکته‌ای که هست اینه که شرایط همه آدم‌ها یکی نیست و گاهی برای فقط کرم زدن دیگه دیره. من الان مشکل خاصی ندارم و زدن کرم‌های مختلف برام کافیه، اما قطعا چند سال بعد که واقعا پوستم دچار مشکلات مختلف ناشی از بالا رفتن سن بشه، باید قدم‌های بزرگتری بردارم. در واقع این خیلی مهمه که حواسمون رو خوب جمع کنیم، تحقیق بکنیم و اگر مشکلمون راه حل خوبی داره، در جای درست هزینه کنیم. من به شما کرم‌های خوب زیادی رو معرفی کردم و همیشه هم نوشتم از سنی پایینتر از اونی که فکر می‌کنین، مصرف کرم رو شروع کنین. اما اگر مشکلی داریم که دیگه برای پوستتون اتفاق افتاده و وجود داره و چند سالی هم از وجودش می‌گذره، دیگه باید یه قدم جدی تر برداریم.
اگر خط اخم و چروک‌های عمیق داریم، بریم سراغ بوتاکس.
اگر خط خنده داریم، ژل فیلر بزنیم.
اگر زیر چشممون تیره است، مزوتراپی کنیم.
اگر پوستمون شل و افتاده است، آر اف فرکشنال کنیم که برای پوستمون کلاژن‌سازی کنه.
اگر زیر چشممون فرو رفته است، ژل تزریق کنیم.
و…
برای دوستانی هم که در انتهای مطلب می‌خوان سوال کنن که کجا و پیش کی، عرض کنم که توصیه می‌کنم برین کلینیک نیلو پیش خانم دکتر عطار (محدوده پارک ساعی) مادر من مشتری بوتاکس پیشونی و فیلر خط خنده ایشون هستن و خیلی راضین. مزوتراپی و آراف فرکشنال هم انجام می‌دن. پیج اینستای کلینیک نیلو @niloubeautyclinicهست و تلفن تماسشون هم ۸۸۲۰۵۰۵۰ حتما کارهاشون رو تو اینستا ببینین. من زیاد تحقیق کردم و این کلینیک رو برای مادرم انتخاب کردم چون هم نمونه کارهای خوبی ازشون دیدم و هم جزو معدود جاهاییه که خود پزشک کار تزریق و خدمات رو انجام می‌ده. راستی دوستان اگر مطلب من درباره بوتاکس رو نخوندین، حتما اول این مطلب رو مطالعه کنین و بعد دست به کار شین.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.