شاید باید این رو چند هفته زودتر می‌نوشتم، خوب فرصت نشد و احتیاج داشتم یک بار وقت کنم و افکارم رو در این زمینه مرتب کنم. در هر حال عزاداری شخصی که امیدوارم برای هیچ کدوم از دوستان عزیزم پیش نیاد و از عزاداری‌های مذهبی هم هنوز یک مقدار مونده و امیدوارم این مطالب به دردتون بخوره.
در یک کلام که بخوام بگم، Dress Code یا عرف پوشش مورد قبول در مجالس عزا اصولا رسمی، بدون جلب توجه و بدون آراستگی بیش از حده. حالا توضیح می‌دم یعنی چی.
اولا، رسمی، یعنی مثلا شلوار جین و کفش ورزشی برای مجالس عزا قابل قبول نیست. تیپ لباسمون توی این مجالس باید به سمت تیپ زنانه بره. اما… نکته دوم رو چرا گفتم؟ چرا بدون جلب توجه؟ این یعنی این که با این که رسمی می‌پوشیم، پاشنه ۱۲ سانتی نپوشیم و گرمب گرمب وسط مجلس راه بریم و توجه رو به خودمون جلب کنیم.
بدون آراستگی بیش از حد رو فکر می‌کنم همه می‌دونین چی می‌گم. ببینید اصولا دو نوع عرف در مجالس عزا وجود داره، مردم کلا این دو دسته‌اند و در این زمینه آشتی‌پذیر هم نیستند. یه گروهی اصولا آرایش و آراستگی رو در مجلس عزا بسیار بد و زشت می‌دونند و رسمشون هم اینه که حتی ابروها رو تا چهلم بر ندارند و مردها ریش بذارند و غیره. یه گروهی هم آرایش ملایم و آراستگی عمومی و پیرایش ابرو و صورت رو عیب نمی‌دونند. اما… چیزی که مهمه اینه که هیچ کدوم از این دو گروه، آرایش غلیظ، لاک پر رنگ، رژ پر رنگ، موی شینیون شده طبقه طبقه و… رو محترمانه نمی‌دونن.
ببینید من شخصا یه فلسفه‌ای دارم. براتون توضیح می‌دم ببینید شما با من موافق هستین یا نه. من می‌گم، آرایش و آراستگی معقول و خیلی ملایم در مجلس عزا اشکالی نداره، به این دلیل: اگر شما خدای نکرده دور از جونتون صاحب عزا باشید، اونقدررررر این فقدان براتون ناگوار خواهد بود که به آرایش و لباس فکر که نمی‌کنید هیچی، دور از جونتون آب و غذا هم برای مدتی از یادتون می‌ره. درسته؟ پس این از صاحبان اصلی عزا. اما اگر نسبتتون اونقدر دوره، که اولویت ذهنی‌تون میاد روی آراستگی و لباس، بنابراین واقعیت اینه که شما خیلی عزادار و داغدار نیستید و بیشتر برای ادای احترام به خانواده داغدار اونجا می‌رین. خانواده‌ای عزیزش رو از دست داده. بنابراین مرتب باشید، اما حتما و حتما خودتون رو جای اون‌ها بگذارید. اگر زبونم لال عزیز شما از دست رفته بود، آیا اگر دختر خاله‌تون با سایه چشم آبی می‌اومد توی مجلس، جدا از همه رسوم، دلتون نمی‌شکست؟؟؟
پس لطفا جوری بپوشید و جوری آرایش کنید که ساده در عین حال مرتب باشه. نمی‌گم زشت و شلخته باشید، خیر. اما ملایم آرایش کنید. این مطلب در مورد مجالس عزاداری مذهبی هم هست. فکر کنید فامیل یا دوست نزدیکتون صاحب عزا است. مرتب و آراسته اما بدون جلب توجه حضور پیدا کنید.
خوب دوستان، اول درباره مجالس عزایی بگم که مختلط یا در محل‌های عمومیه و خلاصه باید توش با حجاب حضور پیدا کرد. در این مجالس اگر چادری هستید که چادر تر‌وتمیز و نویی سرتون کنید. مگر این که قرار باشه در بهشت زهرا حضور پیدا کنید که در این صورت، چادری سر کنید که اگر خاکی و گلی شد، دلتون نسوزه. برای دوستان دیگه، یک مانتوی مشکی ساده و نسبتا رسمی با قد مناسب و نه خیلی کوتاه (مثلا تا زانو) با یک روسری یا شال که می‌تونه خطوط رنگی، مثلا طلایی یا نقره‌ای محو داشته باشه، شلوار راسته نه خیلی تنگ و نه خیلی گشاد با یک کفش خانمانه با پاشنه یا لژ مناسب ۳-۵ سانتی یک گزینه خوبه. رول دئودورانت و عطر ملایم و خنکی بزنید که باعث سردرد دیگران نشه.
در مجالس عزایی که می‌شه با لباس حضور پیدا کرد، هم بلوز و شلوار گزینه خوبیه، هم دامن و هم پیراهن. خوب البته همه مشکی. یکی از گزینه‌هایی که من خیلی مناسب می‌دونم، لباس‌های گیپور یا دانتله که زیرش هم آستر داره. این لباس‌ها هم شیک و کلاسیک هستند و هم این که یه تیکه و یه تیغ مشکی نیستند. مثلا یک پیراهن دانتل ساده تا زانو با جواب شلواری و کفش ساده مشکی به نظرم ترکیب قشنگیه. طبیعتا بلوز و شلوار آهاردار راسته یا کمی دمپا هم کاملا مناسبه.
گفتم جوراب شلواری، یادم افتاد بگم یه چیز مهم در مجالس عزاداری اینه که بر*هن*گی بسیار بده و نامناسبه. یعنی یقه زیادی باز نپوشید. دامن‌های کوتاه رو حتما با جوراب شلوار مشکی بپوشید. آستین‌ها رو سه ربع یا بلند بگیرید. کلا پوست زیاد بیرون نندازید!
موها رو می‌تونید باز یا جمع کنید، اما تو رو خدا شینیون چند طبقه نکنید، زشته. براشینگ مرتب کنید یا دم اسبی‌های مرتب و مناسب. یک نکته جالب رو هم بگم. یه رسم شیکی هست که خانم‌هایی که موهای خیلی روشن دارند در مجالس عزا موهاشون رو با یه روسری یا شال توری می‌پوشونند. برای همین توی فیلم‌های خارجی زیاد می‌بینید که زن‌های عزادار یا کلاه سرشونه یا شال و روسری. اگر موهاتون خیلی بلوند و بوره، می‌تونید برای احترام هر چه بیشتر به صاحب عزا موهاتون رو اینطوری با یه شال خیلی نازک حریر یا تور بپوشونید.
چند تا نکته رفتاری هم با اجازه بگم:
شاید شما دوست یا دخترخاله‌تون رو بعد از چند ماه در این مجلس دیده باشید، اما به خدا زشته حرف زدن با صدای بلند، پچ پچ مداوم، هر و کر و صدای بلند خنده، ابراز خوشحالی و سر و صدا، بلند حرف زدن، و به هر شکل بی‌توجهی و شلوغ کردن. وقتی یک انسان زندگی‌اش رو از دست می‌ده، آیا شایسته نیم‌ساعت سکوت شما نیست؟
یک نکته هم برای صاحب عزا که ایشالا هیج وقت هیچ کدوم از ما نباشیم: شاید گاهی در مجلس عزا افرادی رو ببینید که زیاد آرایش کرده‌اند، بد لباس پوشیده‌اند و متاسفانه متوجه غم و درد شما نیستند. کارشون خیلی خیلی خیلی زشته، اما شما ببخشید و بگذرید. وقتی دلتون پر از درده، آدم‌های نادان اشتباهات زیادی مرتکب می‌شن که ممکنه عذابتون بده، بگذرید. ببخشید. فراموش کنید. بگذارید به حساب نادانی و خامی اون فرد.
نکته آخر این که، آرزو می‌کنم غم و درد و از دست دادن عزیزان از همه شما دوستان دور باشه، اما همیشه سعی کنید خودتون رو یک لحظه جای صاحب عزا بگذارید و اون جوری که دلتون نمی‌شکست مردم در عزای عزیزان شما شرکت کنند حضور پیدا کنید. مجلس عزا سالن مد نیست. یه جاییه که یه طفلکی پدرش، برادرش، مادر، همسرش و…. رو از دست داده. جمع می‌شیم چون یه نفر خیلی خیلی گناه داره. مهربون و دلسوز حضور پیدا کنیم.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.