در طول این چند سال خیلی از شما از من این سوال رو کردین که برای عقد محضری چی بپوشم؟ مانتو؟ پیراهن؟ کت شلوار؟ کت دامن؟ لباس عروس؟ امروز میخوام یک جمعبندی روی نظراتم در این زمینه بکنم و توصیههای جدیدم رو براتون بگم. این روزها عقد محضری خیلی بیشتر از قبل رایج شده. قبلا بیشتر اینجوری بود که یا عقد در محضر اصلا نبود و یا …
این روزها عقد محضری خیلی بیشتر از قبل رایج شده. قبلا بیشتر اینجوری بود که یا عقد در محضر اصلا نبود و یا برای کسانی انجام میشد که مراسم نامزدی یا عقد نداشتن و میخواستن یکهو برن سر اصل مطلب و ازدواج کنن. خود من ده سال پیش که ازدواج کردم، با تصمیم خودمون روز سالگرد دوستیمون که روز مهمی برامون بود و تقریبا یک ماه قبل از جشن عروسیمون بود، رفتیم محضر عقد کردیم و روز عروسیمون یک عقد صوری غیرسنتی با شکل و شمایل مورد علاقه خودمون برگزار کردیم که عاقدش اصلا عاقد واقعی نبود و متنش هم متنی بود که خودمون نوشته بودیم. یا مثلا دوستم چون فامیلهای فضولی داشت که نمیخواست شرایط دقیق عقدش رو بفهمن، چند روز جلوتر از جشن عروسیش رفت محضر و عقد کرد و روز عروسی یک عقد صوری برگزار کردن. در چنین شرایطی که قراره یک جشن عروسی مفصل و به زودی برگزار بشه، لباس عقد محضری میتونه یه لباس نسبتا ساده باشه.
اما این روزها به دلیل فشار اقتصادی بیشتری که روی جوونها هست، خیلی وقتها عقد محضری تنها مراسم عروس و داماده و بعدش هیچ مراسمی در کار نیست. یک نکته دیگه هم که این روزها هست، تفاوتهای فرهنگیه که باعث میشه بعضی زوجها اصلا نخوان عروسی بگیرن. مثلا دوستی دارم که مذهبی و مقید به حجاب نیست و در عین حال با خانوادهای وصلت کرده که به شدت مذهبی و محجبه هستن. دوستم قبول کرده که پیش اونها با شرایط اونها زندگی کنه و پوشش اونها رو پذیرفته ولی چون فامیلها و دوستان دو طرف سنخیتی با هم ندارن، کلا جشن عروسی رو حذف کردن و فقط یک عقد محضری برگزار کردن، چون معتقد بودن به هیچ کس خوش نمیگذره. در چنین شرایطی به نظرم باید لباس عقد محضری یه لباس یه کم سنگینتر و بیشتر عروسانه باشه.
اگر شما قراره علاوه بر عقد محضریتون مراسم و جشنی داشته باشین که در اون لباس عروس میپوشین و عقد محضریتون یه مراسم خصوصی با شرکت خانوادههای اصلیه، میتونین برای محضر کت شلوار، مانتو شلوار، مانتو دامن یا کت دامن بپوشین که از بین اینها پیشنهاد شخصی من پیشنهادهای دامن داره. یعنی کلا به نظرم عروس باید در روز عقد و عروسی روی جنبه زنانهاش تاکید کنه و به همین دلیل دوست دارم عروس دامن بپوشه. رنگ غالب لباس عروس در محضر هم به نظرم باید سفید باشه، اما نه سفید کامل. حالا توضیح میدم.
خوب طبعا برای این که باید از خیابون وارد محضر بشین، دامنتون باید بلند یا ماکسی باشه و تا مچ پا رو بپوشونه. اما این که برای بالاتنه چی بپوشین، چند تا گزینه دارین. اگر اندام متناسبی دارین و با پوشش چسبون مشکلی ندارین، میتونین یه کت قشنگ کمر تنگ (کمرکرستی) رو با دامنتون ترکیب کنین و اگر اضافه وزن دارین یا کلا نمیخواین لباستون خیلی بچسبه یا خیلی کوتاه باشه، میتونین یه مانتو کتی با قد زیر باسن یا زیر زانو رو کنار این دامن قرار بدین. من خودم تو فصل گرما دامن بلند چیندار سفید (ترکیب تور و نخ و حریر و پولکهای ریز) رو با یه زیردامنی ساده سفید به همراه یه تونیک از همون جنس پوشیدم که روی سینه و مچ دستش همون پولکها رو داشت. در فصل سردتر میتونین یه پارچه ضخیمتر و زمختتر رو انتخاب کنین و مدل دامن رو از خیلی چیندار به فون یا راسته تغییر بدین.
همونطور که گفتم به نظر من رنگ لباس عروس باید سفید باشه، اما در شرایط اول که این مراسم اصلی شما نیست و لباستون بیشتر به مانتو شبیهه، برای این که شکل پرستارها دیده نشین، بهتره یه رنگ ملایم مثل صورتی روشن، لیمویی، طلایی روشن، آبی روشن، سبز نعنایی، بنفش روشن، شامپاینی، بژ و اینجور رنگها رو در حد کم قاطی ستتون کنین. مثلا شال یا روسری شما میتونه ترکیب سفید و یکی از این رنگها باشه. یا لباستون گلهایی با رنگ ملیح داشته باشه. من با اون لباسی که گفتم شال ترکیب سفید و صورتی داشتم که قاطیش الیاف بافته براق نقرهای داشت. این هنر شما است که لباستون هم خیلی خیلی عجیب و غریب نباشه و هم با لباس معمولی آدمها تو خیابون فرق کنه. این رنگ ملایم میتونه در کیف و کفش شما هم تکرار بشه. فکر نکنین حتما لازمه برای این مراسم کیف و کفش بخرین. فقط یه چیزی رو انتخاب کنین که به سفید و رنگ دوم بیاد. من کیفم ترکیب سفید و صورتی و کفشم صندل صورتی بود.
به نظر من اگر قراره بعدا جشن عروسی داشته باشین و این یک مراسم خصوصیه، لازم نیست آرایشگاه برین و با یه آرایش ملیح و ملایم و مدل موی مرتب میتونین چهره دخترونهتون رو به خوبی حفظ کنین و تغییر قیافه و آرایشهای سنگین رو بذارین برای روز جشن عروسی. اگر هم رفتین آرایشگاه شاید بهتر باشه نگین که عروس هستین، فقط سایه ملایم بزنین. خوبه که ریمل سنگین و خوشگلی داشته باشین که وقتی نگاهتون رو از خجالت میاندازین پایین، خیلی زیبا دیده بشین. اگر اکستنشن یا مژه مصنوعی داشته باشین هم میشه. رژ لبتون به نظر من خیلی تیره و پررنگ نباشه. توی رنگهای گلی و صورتی و گوشتی، یه رنگ نسبتا ملایم و یه کمی براق. کلا چهره عروس لااقل در محضر به نظر من باید تروتازه و دخترونه باشه. موهاتون رو برای جلوی شال یا روسری یه جور ساده مثل فرق کج یا چتری خلوت درست کنین. نیازی نیست گلی چیزی بزنین. گل دست و این چیزها هم در این مراسم نیازی نیست داشته باشین. این یک جور پیوند خصوصی برای خودتونه. در این مراسم در راستای تاکید روی زنانگی عروس خوبه که کفشتون کمی پاشنه داشته باشه، و البته نه این که نتونین روش راه برین. این روز کم فعالیتی برای شما نیست.
اگر این عقد محضری تنها مراسم شما است و قراره مهمون زیاد داشته باشین، عکاس و فیلمبردار حرفهای بیاد و سفره مفصلی بندازین، به نظرم میتونین لباستون رو ببرین به سمت پیراهن یا سارافن و دامن. در این شرایط توصیه میکنم یک لباس بلندِ کمر جمع با دامن چیندار بپوشید. این لباس میتونه ساتن و تافته و خلاصه از جنس لباس عروس باشه، بدون پف اما کلا مجلسی و سنگین. توی خیابون مثل یک عروسی واقعی میتونین روی این لباس یه کت یا شنل بپوشین. یک ایده هم اینه که یه لباس عروس نسبتا سبک و کم پف با قیمت مناسب رو تهیه کنین و توی محضر روش یه کت کوتاه یا خیلی بلند بپوشین که بتونین با همون لباس برین آتلیه و عکس بگیرین. برای چنین مراسمی قاعدتا شما دسته گل هم دارین و آتلیه هم میرین، پس آرایش صورت در آرایشگاه تقریبا لازمه، اما بهتره موهاتون رو شینیون نکنین چون یکی از بدترین منظرهها در عکسهای عروسی بعضیها موهای شینیون شده قلمبه سلنبه زیر شال و شنل و چادر و اینها است. بالاخره تعارف که نداریم، قراره مراسم شما با حجاب برگزار بشه، پس موهاتون رو براشینگ یا بافت یا یه کاری کنین که در عین این که خوشگله، برجسته و مرتفع نیست و شاخ نداره.
در مورد زیورآلات توصیه من اینه که گوشوارههای خوشگل و ظریفی بندازین که توی عکسها پیدا باشه، دستبند و ساعت ظریف طلا یا فلزی و ظریف داشته باشین ولی انگشتر دستتون نکنین و دستها رو خالی بذارین برای حلقه و عکس و فیلم متعلق به حلقه. ناخنهای تمیز مانیکورشده، دستهای تر و تمیز کرم خورده و نرم و یه لاک ملایم به دست و پا هم فراموش نشه. عطر خنک و سبک که یه کمی بیشتر از معمول میزنین و دئودورانت ضدتعریق فراوان که از ملزومات مهم لباس سفید پوشیدنه، یادتون نره. حتما به رنگ تاپ، شلوار و حتی لباس زیرتون دقت کنین و سفید ساده یا حتی ترجیحا کرم بپوشید که از زیر مانتو یا کت اصلا پیدا نباشه. چند هفته قبل از مراسم یه سری به دندونپزشک بزنین و دندونهای جلوتون رو از نظر زیبایی و سفیدی بررسی کنین. من خودم دو هفته قبل یه بلیچینگ انجام دادم که توی عکسها دندونهام سفید و مرتب بیفته. حتی داماد رو هم باید برای این کار بفرستین که دندونهای جلوش رو مرتب و سفید و تمیز کنه وگرنه عکسهاتون خوب نمیشه.
چندتا نکته تکمیلی هم همین جوری میگم شاید به درد کسی بخوره. البته میدونم ما ایرانی ها انقدر متنوعیم، قومیتهای مختلف، مذهبها، شهرها، خانوادهها حتی فرهنگ و مراسمشون با هم فرق داره. من دور و بر خودمون رو میگم که معمولا عقد محضری یه برنامه جمعوجور یکی دو ساعته با حضور خانواده درجه یک عروس و داماده. معمولا بچهها رو به این مراسم نمیبرن، حتی نوجوونها رو. من خودم عقد محضری برادرم در پونزده سالگی حضور نداشتم. خوبه که با نامزدتون هماهنگ کنین داماد یک شاخه گل رز قرمز و یه هدیه طلای کوچیک جدا از همه ماجراها و هدیه و قضایا به همراه داشته باشه که بلافاصله بعد از عقد از طرف خودش به عروس بده. قشنگه که وقتی داماد میخواد حلقه رو دست عروس بکنه نگاهی به پدر و مادر عروس بکنه و بگه با اجازهتون. خوبه خانوادهها رو به روی عروس و داماد بشینن که هم بتونن عکس و فیلم ببینن هم از مراسم لذت ببرن و هم پشت سر عروس و داماد توی عکس های عقد نباشن و لحظات به این زیبایی عروس و داماد رو در کنار هم تنها بذارن. خوبه خانواده داماد یکی دو جعبه شیرینی تر همراهش بیاره که بعد از عقد از خانواده عروس و کارمندهای محضر پذیرایی کنن. خوبه که خانواده عروس و داماد با لباس شیک و رسمی غیر سفید بیان.
برای ما رسم اینه که پدر عروس بعد از مراسم عقد محضری حضار رو به ناهار دعوت کنه. به این منظور از قبل برین چند تا رستوران ببینین و یه جای آروم و خلوت با قیمت مناسب و گزینههای متنوع رو رزرو کنین و کارتش رو بگیرین که خیلی راحت و بیدردسر مدعوین رو به اونجا بفرستین. در ضمن خوبه که هماهنگ بشه عروس و داماد با ماشین جدا از محضر به این رستوران برن و کلا اگر داماد ماشین شخصی نداره، برای اون روز هماهنگ کنه که خانوادهاش توی ماشین اون نباشن و با ماشین دوستی، فامیلی کسی تردد کنن. بین اطرافیان ما معمولا بعد از رستوران خانوادهها با هم خداحافظی میکنن و عروس با خانواده داماد میره خونهشون و یکی دو ساعتی گپ و بزن برقص با خانواده داماد (مثلا بچه ها که خونه منتظرن یا فامیل نزدیک) دارن و بعد عصر عروس و داماد با هم میرن بیرون و گردش و خارج از شهر و هر جایی که خلاصه قبلش میترسیدن بدون شناسنامه عقد شده برن! شب هم شام بیرون می خورن و داماد عروس رو میرسونه خونه و خداحافظ!
چند تا نکته ضروری هم بگم. من مبنای حرفم اینه که عروس و داماد توی این دوره و زمونه دو تا غریبه نیستن و چه مدرن ازدواج کرده باشن و چه سنتی، دورهای رو برای شناخت و معاشرت دو نفره سپری کردن و هر روز و شب چند بار با هم تلفنی حرف میزنن و کلا با هم نسبتا صمیمی هستن. در چنین شرایطی چقدر خوبه که اگر قرار مهریه دارید، از قبل هر کدوم از شما دوتا اون رو با خانواده مطرح کنه و اوکی رو بگیره، به جای این که در مراسم خواستگاری یا بله برون یا عقد رو در رو بین خانواده ها بحث ایجاد بشه. مثلا ما مهریهمون رو از قبل با هم تعیین کردیم و هر کدوم از پدر و مادرمون اوکی گرفتیم و در مراسم خواستگاری فقط پدر من مطرح کرد که بچه ها ظاهرا تصمیم گرفتن … مهریه باشه و اونها هم گفتن بله همینطوره؛ جهت توافق جمعی.
برای حفظ آرامش روز عقد برای گرفتن وکالت طلاق، حق کار، تحصیل، انتخاب مسکن ، خروج از کشور و نصف شدن اموال هر کدوم رو که میخواین مطرح کنین از قبل حتما داماد با خانوادهاش مطرح کنه و اوکی رو از اونها بگیره و در واقع کل جمعی که در مراسم حضور دارن از شرایطی که قراره مطرح بشه با خبر باشن و چیزی برای کسی تعجبآور و شوکهکننده نباشه. ما هم همین کار رو کردیم. من از قبل به همسرم گفتم من این شرایط رو میخوام؛ تو اوکی هستی؟ اون هم قبول کرد و بعد گفتم لطفا امشب با پدر و مادرت هم مطرح کن که در جریان باشن، رفت و مطرح کرد و اومد. دیگه صحبتش نشد تا روز قبل از عقد که دوتایی رفتیم محضر که شرایط رو بنویسیم و آماده کنیم.
چند توصیه هم برای مدعوین عقد محضری: لطفا اگر خودتون عروس نیستین دقت کنین که هوای عروس رو خیلی داشته باشین، نذارین چیزی اعصابش رو خرد کنه و بهش استرس بده. از گل نازک تر بهش نگین. مشکلی چیزی اگر پیش اومد سعی کنین تا میشه بهش اطلاع ندین. کنارش باشین و کمکش کنین. شاید لازم باشه چیزی ازش بگیرین، چیزی بهش بدین یا کاری براش بکنین. دم دستش باشین، اما به این بهونه بهشون نچسبین. حریم خصوصی تازه یافته عروس و داماد رو حفظ کنین. بهشون لبخند بزنین و از ته دل تبریک بگین. بهشون بگین که چقدر زیبا شدن و به هم میان. بذارین اشک شوق از چشمتون جاری بشه. خانواده محترم داماد و خود داماد! تعریف از چهره و لباس عروس فراموش نشه! مادر عزیز داماد، خواهر عزیز داماد، عروسهای دیگه خانواده، لبخند بزنین، مهربون باشین و کدورتهای احتمالی رو برای یک روز کنار بذارین. خوشحالی و خوشبختی این عروس خوشحالی و خوشبختی پسر یا برادر شما است.
دیدگاهتان را بنویسید