چه جوری همیشه باکلاس و شیک باشم؟ قسمت دوم

با هم درباره پیراستگی و آرایش، تمیزی و پاکیزگی صحبت کردیم. امروز می‌خوام درباره لایه عمیق‌تری از کلاس باهاتون صحبت کنم: باکلاس بودن در رفتار.

از نشانه‌های باکلاسی در رفتار اینه که به آدم‌های دیگه احترام بذاریم. یعنی چی؟ منظورم از احترام کلمه‌های قلمبه و سملبه و دوم شخص جمع نیست، بلکه احترام یعنی وقتی مسئولیتی رو به عهده می‌گیرید، چه در کار، چه در تحصیل و چه یه مسئولیت معمولی مثل بیدار کردن خواهرتون برای فلان فیلم، اون مسئولیت رو حتما انجام بدین. برای اعتماد مردم به شما و قولتون احترام قائل باشین. «پیچوندن» دیگران هنر نیست. یه خانم باکلاس یا یه کاری رو به عهده نمی‌گیره و مودبانه از پذیرفتنش عذرخواهی می‌کنه، یا اگر به عهده می‌گیره اون رو به موقع، کامل و با انگیزه انجام می‌ده. اگر یک درصد موفق به انجام کاری که به شما سپرده می‌شه نشدید، صمیمانه عذرخواهی بکنید و اولین زمانی که برای اتمام اون کار آمادگی دارید رو اعلام کنید. اگر با کسی قرار دارید و نمی‌تونید به موقع برسید، هرچه زودتر خبر بدین. برای وقت و انرژی دیگران احترام قائل باشید. کلا خیلی بهتره که آدم خوش قول و موقع شناس باشه، ولی اگر هم دارید دیر می‌رسین، لااقل هرچه سریع‌تر خبر بدین. اگر کاری رو کنسل می‌کنین، در زودترین موقعی که می‌تونین و با عذرخواهی و اعلام این که چه طور و کی جبران خواهید کرد کنسلی رو خبر بدین. حواستون رو خوب جمع کنین که این کنسلی از طرف شما چه جور خسارت مالی ممکنه برای طرف مقابل به همراه داشته باشه و حتما سعی کنین اون رو جبران کنین.

یه خانم باکلاس، به احساسات آدم‌های دیگه اهمیت می‌ده. منظورم از اهمیت دادن قربون صدقه‌های الکی و فقط برای دوستان نیست. منظورم این نیست که به هر کسی رسیدید کلمات با ارزشِ سابق و بی معنا و بی‌ارزشِ امروزیِ «عشقم» و «گلم» رو بهش پرتاب کنید، منظورم اینه که به اطرافیانتون، همکارها و همکلاسی‌هاتون، اعضای خانواده، متصدی سوپری که هر روز ازشون خرید می‌کنین، چه غریبه چه آشنا اهمیت بدین. با همه مودب باشین، اسم افراد رو یاد بگیرین. به افراد جمله‌های خاص و شخصی بگین. چیزی بگین که متوجهشون کنه اون‌ها رو به عنوان یه آدم خاص می‌شناسین و فقط براتون یک چهره از صد چهره‌ای که در طول روز می‌بینین نیستن. اگر کسی قیافه‌اش درهمه، با یک مسیج، ایمیل یا یک جمله با صدای یواش ازش بپرسین که چیزی شده و آیا می‌تونین بهش کمک کنین یا نه، و اگر گفت نه، بهش بگین که شما به فکرش هستین و اگر دوست داشت می‌تونه مشکلش رو مطرح کنه و تنهاش بذارین. خیلی وقت‌ها فقط برای افراد مهمه بدونن یکی دید، یکی فهمید و برای یکی مهم هستند.

محترم و قدرشناس باشین. توی تعارف جوری غرق نشین که احساسات آدم‌ها زیر پا گذاشته بشه. مثلا یکی از اطرافیان من هست که وقتی براش کادو می‌بریم، واقعا رفتار زننده‌ای نشون می‌ده. با این که مشخصه مثلا روش تشکر کردنش اینه و داره می‌گه مثلا راضی نبودم شما توی خرج و زحمت بیفتید، چنان می‌گه «این چیه برای من آوردین؟ اصلا نمی‌گیرم. خودتون ببرین استفاده کنین.» که دلت می خواد همون موقع کادو رو پرت کنی توی صورتش و بری (اما چون باکلاسی فقط لبخند ملیح می‌زنی و تحمل می‌کنی!) لطفا توجه کنین که حرف شما از روی تعارف چه معنای واقعی می‌تونه داشته باشه و ممکنه دل طرف مقابل رو بشکنه. وقتی کسی براتون زحمت رو کشیده و هزینه رو انجام داده دیگه وقت چک و چونه درباره گرفتن کادو نیست. وقت تشکر عمیق و صمیمانه و لبخند و خوشحال کردن اون شخصه. یه خانومی بود خیلی سال پیش از همکارهای من که می‌کشتیش، قبل از تو از در رد نمی‌شد. ای بابا! دیگران رو با تعارف نکشید. یک کلمه تعارف مودبانه اگر اون شخص ازتون بزرگتره دم در کافیه. دیگه نباید کار به قتل و آبروریزی بکشه که! یه خانم باکلاس می‌دونه و می‌فهمه که کِی تعارف داره بیش از حد و غیر قابل تحمل می‌شه و باید جلوش رو گرفت. یه بفرمایید زدین؟ طرف گفت نه شما بفرمایید؟ خوب برین تو و همزمان بگین ببخشید! والسلام!

بعضی از دخترها فکر می‌کنن با استفاده از کلمات رکیک و فحش‌های ناجور می‌تونن خودشون رو کول و باحال جلوه بدن و پسرها رو جذب خودشون کنن. به نظر من این اصلا باکلاس نیست و خیلی هم چیپه. اگر می‌خواین مثل یک خانم باکلاس و با وقار باهاتون رفتار بشه، هیچ وقت در مقابل آقایون حتی همسر و برادرتون نباید کلمات رکیک و ناجور به زبون بیارین و اگر آقایون یا خانوم‌های دیگه در حضور شما حرف‌های ناجور می‌زنن، با لبخندهای معنا دار، پایین انداختن چشم‌هاتون و جلب کردن حواستون به چیزهای دیگه نشون بدین که در حضور شما این حرف‌ها پسندیده نیست. یعضی از فحش ها، اسم بعضی از اعضای بدن و بعضی از کارها هیچ وقت نباید از زبون یک خانم، به خصوص در مقابل و در تیررس گوش‌های یک آقا به زبون بیاد. حتی پیش دوست‌های دخترتون هم به معنای واقعی کلمه سعی کنید عفت کلام داشته باشید. البته می‌دونم که گاهی خیلی لوسه ولی حتی اگر کلمه‌ای رو به کار بردید، اون رو با صدای یواش و با عذرخواهی بگین. با این رفتارتون به بقیه نشون خواهید داد که شما رفتارهای ناجور، برخوردهای نامناسب و توهین رو نمی‌پذیرید و کسی باید بهتون نزدیک بشه که اون هم با کلاس باشه.

یک دخترخانم باکلاس مستقله. مستقل از همه نظر. یعنی از نظر مالی تا حدی می‌تونه خودش رو تامین کنه، از نظر احساسی می‌تونه تقریبا همیشه بدون کمک دیگران از پس مشکلاتش بر بیاد. برای خودش، جسمش و روحش احترام قائله و برای رفتار دیگران با خودش حد و حدودی تعیین می‌کنه و پاگذاشتن فراتر از اون حد و تجاوز به حریم شخصی‌اش رو حتی برای دوست وخواهرش هم مجاز نمی‌دونه. یعنی اگر کسی بهش توهین کرد یا اون رو تحقیر کرد و این یک رفتار همیشگی و عامدانه از طرف اون شخص بود، مودبانه و بدون دعوا اون شخص رو کنار می‌ذاره و معاشرتش رو به حداقل می‌رسونه. یه خانم باکلاس همیشه احساسات و عواطفش درحال پخش توی بلندگو نیست. نمی‌گم حرف نزنید و چیز تعریف نکنید، اما خودساخته و مستقل باشید و برای خودتون حریم خصوصی قائل باشید. خانومی که همیشه در حال گریه و آه و ناله یا ابراز شادی شدید و بی‌دلیله باکلاس نیست.

یه خانوم باکلاس مودبه، کتاب خونده و دنیا دیده است (در حد امکان)، خودش رو به وسیله هزاران ابزار ارتباط جمعی که الان در دسترس هست با فرهنگ‌های مختلف، کشورهای مختلف، آداب و رسوم مختلف در جاهای مختلف دنیا آشنا می‌کنه و افق‌های ذهنی‌اش رو هی فشار می‌ده و از دو طرف بازتر و بازتر می‌کنه و نمی‌ذاره افق ذهنیش به خواهرشوهر و جاری و همسایه و خاله خانباجی محدود بشه. کتاب، کتاب، کتاب… فیلم، فیلم، فیلم… با موضوع‌های مختلف. آثار ادبی و هنری دنیا، آثار تاریخی، نمادهای فرهنگی… یه خانوم باکلاس چیز زیاد دیده و خونده برای همین اکثر اوقات حرف عاقلانه و مطلعانه‌ای در زمینه‌های مختلف داره که بزنه. یه جورهایی در هر مجلسی می‌تونه بدرخشه.

یکی از نشانه‌های دیگه باکلاس بودن، اینه که از باکلاس بودنتون حرف نزنین! این خیلی عادت بدیه و واقعا زشته که پولتون، درآمدتون یا درآمد همسرتون، وسایل گرون قیمتتون و یا چیزهایی از این دست رو به رخ دیگران بکشین. من نمی‌گم آدم باید این چیزها رو قایم کنه. به هر حال کسی که نون حلال به دست میاره حق داره از اون در جهت رفاه خودش استفاده کنه، اما خودتون می‌دونین چه جور صحبت‌هایی رو می‌گم. وقتی به رخ کشیدن میاد وسط، انسانیت و محترم بودن شما می‌ره زیر سوال. اگر فلان گوشی دستتون بود و کسی دید و سوال کرد، شما هم خیلی راحت درباره‌اش صحبت کنین، اما اگر خودتون عامدانه رفتین گوشی رو گذاشتین وسط میز و هی جا به جاش کردین، بدونین که این کار یه لیدی باکلاس نیست. هم مطرح کردن مسائل پولی محترمانه نیست و هم سوال کردن درباره درآمد دیگران، چه مستقیم و چه غیر مستقیم. تازه غیر مستقیمش خیلی هم زشت‌تره چون دارین به شعور طرف مقابل هم توهین می‌کنین که مثلا نمی‌فهمه شما چی گفتین!

یک چیزی که خیلی بی کلاسه اینه که بی‌دلیل و درجایی که مسئول این کار نیستیم ضعف‌ها، نقایص و کمبودهای دیگران رو به رخشون بکشیم و به زبون بیاریم. فرق یک خانوم باکلاس با یه خانوم بی کلاس در اینه که یک خانوم باکلاس وقتی می‌بینه شما چاق شدید، یا پوستتون بد شده، یا لباستون کهنه است، این رو به زبون نمیاره. وقتی می‌بینه استطاعت مالیتون به اندازه اون نیست، یه عیب غیر قابل اصلاح یا قابل اصلاح اما نامربوط به اون دارین، به روتون نمیاره. چه با شوخی، چه با مسخره بازی. یه خانوم باکلاس نه از خودش تعریف می‌کنه و نه شما رو می‌کوبه. نه از خصلت‌های خوبش، اموالش، اندوخته‌های مادی یا معنویش، و نه از هیچ چیز دیگه‌اش برای دیگران بی‌دلیل و بی مناسبت تعریف نمی‌کنه و اگر تعریف کنه در حداقل لازم اون رو مطرح می‌کنه. یه خانوم باکلاس هیچ وقت درباره کمبودها و نداشته‌های دیگران، روابط خانوادگی، درآمد و مشکلات زناشویی دیگران کنجکاوی یا سوال نمی‌کنه.

باز هم ادامه دارد….